Συντονισμένες με ένα... SMS ήταν οι εξεγέρσεις στις προσφυγουπόλεις από Ειδομένη μέχρι Χίο! (vid)

ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ - ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ Η ΥΠΟΘΕΣΗ "ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ" Αποκάλυψη: Συντονισμένες με ένα... SMS ήταν οι εξεγέρσεις στις προσφυγουπόλεις από Ειδομένη μέχρι Χίο

 του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Πολύ ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει οι ελληνικές υπηρεσίες από την δραστηριότητα ορισμένων ΜΚΟ και μεγάλου αριθμού προσφύγων και παράνομων προσφύγων στις σουνιτικές προσφυγουπόλεις όλης της Ελλάδας.

Στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι τελευταίες εξεγέρσεις στις προσφυγουπόλεις που ατά σύμπτωση έγιναν, την ίδια ημέρα ήταν προϊόν μια συντονισμένης κίνησης μέσω SMS που ελήφθη την προηγούμενη ημέρα της εξέγερσης, από άγνωστο αποστολές.

Αλλά τα προβλήματα δεν σταματούν εκεί: Κατ'αρχήν αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των εισερχομένων παράνομων μεταναστών στην χώρα, πλην της Συρίας δηλαδή που οι παράνομα εισερχόμενοι στην χώρα καταγράφονται ως "πρόσφυγες".

Η ίδια καταγραφή ως "πρόσφυγες" ισχύει και για τους πολίτες του Ιράκ, αλλά οι τελευταίοι είναι πλεόν ελάχιστοι και αντίθετα.

Επίσης αυξάνεται και το ποσοστό των ανδρών σε σχέση με αυτό τον γυναικών και των παιδιών και ειδικότερα των ανδρών ηλικίας 20-40 ετών.

Στις αρχές του 2015, όταν ξέσπασε το πρώτο μεγάλο κύμα εισόδου στην Ελλάδα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε πως το 90% των εισερχομένων ήταν πρόσφυγες, αλλά αυτή την στιγμή επίσημα το ποσοστό αυτό  καταγράφεται σε 30% μόλις, καθώς η σταθεροποίηση της κατάστασης στην Συρία έχει μειώσει τον αριθμό των Σύρων οι οποίοι φεύγουν από τις εστίες τους.

Ετσι ή αλλιώς από τα περίπου 2,5 εκατομ. χριστιανών (το 80% ήταν Ελληνορθόδοξοι και οι υπόλοιποι Καθολικοί, Αρμένιοι, Μαρωνίτες κλπ), οι περισσότεροι έμειναν να πολεμήσουν τους ισλαμιστές, ένα σημαντικό ποσοστό, περί το 20% κατέφυγε στον Λίβανο και από τους Αλαουίτες, που αποτελούσαν το 16% του πληθυσμού κάπου 3.600.000 ψυχές, ένα ποσοστό 10% μετακινήθηκε προς τον Λίβανο και οι υπόλοιποι έμειναν για να πολεμήσουν στην Συρία, αλλά το 40% μετακινήθηκαν στο εσωτερικό της χώρας προς την Δαμασκό, την Καττάκεια, την Ταρτούς κλπ για να αποφύγουν την σφαγή.

Αρα σχεδόν το σύνολο των προσφύγων από την Συρία αυτή την στιγμή, αφορά σουνίτες και αυτό έχει την σημασία του... Οπως έχει την σημασία του και το γεγονός που έγινε αντιληπτό από τις ελληνικές αρχές ασφαλείας, ήδη έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στην χώρα, ότι εσχάτως εμφανίζονται οργανωμένες και συντονισμένες κινήσεις εξέγερσης μεταξύ των διάφορων προσφυγικών ομάδων, από την Ειδομένη μέχρι την Λέρο.

Την προηγούμενη ημέρα της εξέγερσης των προσφύγων και των παράνομων μετανσστών στην Ειδομένη, εντοπίστηκε ένα SMS το οποίο παραλήφθηκε από 1.500 πρόσφυγες και λάθρο.

Το ξέσπασμα της βίας των προσφύγων - παράνομων μεταναστών, την επομένη της λήψης αυτού του μαζικού μηνύματος έδωσε απαντήσει για το περιεχόμενό του. 

Από την Ειδομένη, μέχρι την Χίο, ο συνοτνισμός τους εντυπωσίασε τις υπηρεσίες ασφαλείας και όταν αναζητήθηκε το ηλεκτρονικό ίχνος από δύο κινητά τηλέφωνα που έπεσαν στα χέρια των αρχών, διαπιστώθηκε ότι ο αποστολέας ήταν άγνωστος και μη εντοπίσιμος καθώς βρισκόταν στο εξωτερικό και μάλιστα σε χώρα της Ασίας! 

Ποιος και πώς είναι σε θέση να γνωρίζει τους αριθμούς των τηλεφώνων των προσφύγων και των παράνομων προσφύγων στην ελληνική επικράτεια και πώς επικοινωνεί μαζί τους μαζικά; 

Πόσο συμπτωματικό μπορεί να είναι το συγκεκριμένο γεγονός με την μαζική ειδοποίηση - κάλεσμα στα τηλέφωνα μαθητών κατά την περίοδο του Δεκεμβρίου 2008, τότε που κάποιοι ήθελαν να κάψουν την Αθήνα;

Ενα ερώτημα που έχουν οι αρχές ασφαλείας είναι πώς οι πρόσφυγες και οι παράνομοι μετανάστες εξακολουθούν να έχουν σύνδεση στα κινητά τους;

Δηλαδή ποιος πληρώνει τον λογαρισμό χιλιάδων δολαρίων του κάθε κινητού κάθε μήνα (για χώρες εκτός ΕΕ το κόστος κλήσης μπορεί να φτάσει και πέντε δολάρια το λεπτό) και αντίστοιχα πανάκριβη είναι η σύνδεση διαδικτύου. 

Πριν μερικές εβδομάδες ελληνικές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας μοιρασαν κάρτες δωρεάν σε πολλούς από αυτούς σε δύο προσφυγουπόλεις, τουλάχιστον, της βόρειας και βορειοδυτικής Ελλάδας. Ποιος είχε καταβάλει το κόστος αυτών των καρτών;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν κάποιοι ευσυνείδητοι υπάλληλοι των ελληνικων αρχών ασφαλείας ερευνούν την απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων πέφτουν επανω σε... ΜΚΟ (στο PRONEWS Απριλίου που κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα μπορείτε να πληροφορηθείτε το ρόλο και το πώς κινούνται οι ΜΚΟ αυτές).

Τα μέλη των οποίων αρνούνται να καταγραφούν σε φωτογραφικές μηχανές ή κάμερες, ενώ παράγουν ανθρωπιστικό έργο και φυσικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, προκειμένου να προσελκύσουν εθελοντές...

Οτι έχουμε δράση ξένων μυστικών υπηρεσιών στις προσφυγουπόλεις, είναι κάτι πασιφανές. Και φυσικά οι μισές-τουλάχιστον-ΜΚΟ δουλεύουν άμεσα ή έμμεσα

 για ξένες μυστικές υπηρεσίες. Οι υπόλοιπες απλώς θησαυρίζουν...

Η γνωμοδότηση του ΕΣ φέρνει κύμα προσφυγών για το Ασφαλιστικό

Αντιμέτωπο με ανυπέρβλητα συνταγματικά εμπόδια θα βρεθεί πολύ σύντομα το νέο ασφαλιστικό σύστημα στην εφαρμογή του, αφού η γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου εντοπίζει σωρεία «προβληματικών» διατάξεων, που έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο.

Μία από τις ενστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την περικοπή των συντάξεων κατά 60% στους συνταξιούχους του Δημοσίου που απασχολούνται.

Aλλες διατάξεις κρίνονται ασαφείς, αόριστες, ελλιπείς, αντιφατικές και ζητείται η διόρθωση και αποσαφήνισή τους, ενώ για πολλές ρυθμίσεις «χτυπά καμπανάκι» ότι παραβιάζουν συνταγματικούς και διεθνείς κανόνες, γεγονός που προοιωνίζεται τη μελλοντική κατάρρευσή του μόλις προσβληθούν στα δικαστήρια.
Η αδυναμία υπαγωγής όλων των ασφαλισμένων (του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα) σε ένα ενιαίο ταμείο-ασφαλιστικό φορέα και η έλλειψη αναλογιστικών μελετών (όπου περιορίστηκε η ειδησεογραφία) αποτελούν ένα ελάχιστο μόνο τμήμα, από άποψη εύρους και σημασίας, των 90σέλιδων παρατηρήσεων του ΕΣ.
Γιατί στις συνταγματικές του ενστάσεις συμπεριλαμβάνονται κομβικά ζητήματα του νέου ασφαλιστικού συστήματος που σχετίζονται με το ύψος των νέων συντάξεων, την αποσύνδεσή τους από τους μισθούς (ενέργειας), τον τρόπο αναπροσαρμογής τους, ενώ οι αντίστοιχες συνταγματικού επιπέδου αντιρρήσεις αγγίζουν ρυθμίσεις της εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης, τα ποσοστά αναπλήρωσης, τη μεγάλη περικοπή συντάξεων αναπηρικών, χηρείας, εργαζόμενων συνταξιούχων κ.λπ. Ταυτόχρονα, πέρα από τις αναλογιστικές μελέτες στα πρακτικά του ΕΣ επισημαίνεται έλλειψη μελέτης που να βεβαιώνει ότι δεν θίγονται τα συνταγματικά όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Αναγκαίες οι μελέτες
Παράλληλα γίνεται αναφορά σε κομβικά σημεία των πρόσφατων αποφάσεων της Ολομέλειας ΣτΕ (που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές του 2ου Μνημονίου με νόμους του 2012, σε συνταξιούχους «ειδικών μισθολογίων» και του ΙΚΑ) και τονίζεται όχι μόνο η αναγκαιότητα ύπαρξης τέτοιων μελετών, αλλά και η συνταγματική υποχρέωση του κράτους να χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων και των επικουρικών συντάξεων.
Μολονότι το ΕΣ έκρινε (όπως υποχρεώνεται συνταγματικά) μόνο το συνταξιοδοτικό τμήμα που αφορά το Δημόσιο (δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς, υπαλλήλους ΟΤΑ, ενστόλους κ.ά.) εντούτοις ορισμένες παρατηρήσεις του έχουν ιδιαίτερη αξία και για τους ασφαλισμένους του ιδιωτικού τομέα, στο μέτρο που το νομοσχέδιο ξεκαθαρίζει ότι εφαρμόζονται ενιαία κάποιες από τις αρχές του. Και μπορεί η γνωμοδότηση να μη δεσμεύει σε αυτήν τη φάση το υπουργείο Εργασίας και να μην εμποδίζει θεωρητικά την ψήφιση του νομοσχεδίου (ανεξάρτητα από το ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν υπογράφει ποτέ σχέδια διαταγμάτων, όταν το ΣτΕ γνωμοδοτεί για αντισυνταγματικότητες), είναι όμως βέβαιο ότι οι αντισυνταγματικότητες που επισημαίνονται-προαναγγέλλονται θα επιβεβαιωθούν στις δίκες που θα ακολουθήσουν μετά από «μπαράζ» χιλιάδων προσφυγών και αγωγών το αμέσως επόμενο διάστημα.
Αλλωστε οι αντισυνταγματικότητες επισημαίνονται με συντριπτικές πλειοψηφίες και βέβαια υπάρχει το αντίστοιχο προηγούμενο «προειδοποιήσεων» του ΕΣ για τις περικοπές του 2012 στα «ειδικά μισθολόγια» (ενστόλους, ιατρούς, δικαστικούς κ.ά.), τις εισφορές αλληλεγγύης κ.ά. που δεν εισακούστηκαν και στη συνέχεια εκδόθηκαν (αναπόφευκτα) δικαστικές αποφάσεις που τις ακύρωσαν, επέβαλαν την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς, την επιστροφή αναδρομικών κ.λπ., προκαλώντας «πονοκέφαλο» και δημοσιονομικό σοκ.
Αξιοσημείωτη είναι η επισήμανση ότι δεν αιτιολογείται η εξαίρεση από το νέο ενιαίο σύστημα των προ του 2012 βουλευτών, αιρετών ΟΤΑ κ.ά. (κάποιοι μάλιστα τη χαρακτήριζαν αντισυνταγματική), η οποία πάντως δεν θα ισχύσει, ύστερα από πρωθυπουργική παρέμβαση και τον θόρυβο που δημιουργήθηκε.
Οι ενστάσεις
Το «παζλ» των ενστάσεων του ΕΣ (υπό την πρόεδρο Αν. Θεοτοκάτου, με τη συμμετοχή του Γενικού Επιτρόπου Μ. Ζυμή) συνθέτουν, μεταξύ άλλων:
• Η αδυναμία υπαγωγής όλων σε ένα Ταμείο. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση. Επιτρέπεται, πάντως, κοινό Ταμείο για δημόσιους λειτουργούς και υπαλλήλους.
• Η έλλειψη αναλογιστικής μελέτης, αλλά και για την αξιοπρεπή διαβίωση, καθώς σε διάφορες ρυθμίσεις προκύπτουν σοβαροί περιορισμοί που δεν μπορεί να τεκμηριωθούν ως αναγκαίοι και πρόσφοροι για τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού.
• Η αποσύνδεση της σύνταξης από τον μισθό ενέργειας. Σε τρεις περιπτώσεις επισημαίνεται ότι μπορεί να προκύψουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας, στο μέτρο που η αποσύνδεση αυτή θίγει τη δίκαιη αναλογία μεταξύ αποδοχών και σύνταξης.
• Η καταβολή πλήρους εθνικής σύνταξης (384 €) μόνο σε συνταξιούχους με ποσοστό αναπηρίας 80% κρίνεται αδικαιολόγητη.
• Σοβαρό ζήτημα παραβίασης της συνταγματικά κατοχυρωμένης προστασίας της οικογένειας και της αξιοπρεπούς διαβίωσης προκαλεί η υπέρμετρη μείωση της σύνταξης που δικαιούται ο επιζών σύζυγος ή τα παιδιά του θανόντος συνταξιούχου ή ασφαλισμένου (50% και 25%).
• Η πρόβλεψη ανώτατου ορίου σύνταξης που θεσπίζεται για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού δεν τεκμηριώνεται με αναλογιστική μελέτη.
• Η περικοπή των συντάξεων (κύριων και επικουρικών) κατά 60% στους συνταξιούχους του Δημοσίου που απασχολούνται θέτει ζήτημα συμβατότητας με το Σύνταγμα και την προστασία της περιουσίας (1ο πρόσθετο Πρωτόκολλο Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων Ανθρώπου).
• Προσβολή «γεννημένων» περιουσιακών δικαιωμάτων, κατά παράβαση της ΕΣΔΑ, προκαλεί και μεταβατικές διατάξεις για μειωμένη σύνταξη σε όσους συνταξιοδοτούνται ή αποχωρήσουν πριν από την ισχύ του νόμου ή δεν έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας καταβολής της σύνταξης.
Συντάξεις χηρείας
Οι μειώσεις των συντάξεων χηρείας που συνδέονται με τη διαφορά ηλικίας των συζύγων μπορεί να κριθούν αντίθετες στη συνταγματική προστασία της οικογένειας, της ισότητας κ.λπ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ

Πηγή

Να γιατί πλημμυρίζει η Αθήνα ...! !

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Η οδός Σταδίου ήταν ποτάμι και μπαζώθηκε μαζί με τον αρχαίο Ιλισό, Ηριδανό και Κυκλοβόρο. Από τότε συνέχεια «βουλιάζουμε»…

«Η καταιγίδα ήταν τόσο έντονη, που φούσκωσε το ποτάμι. Η γέφυρα παρασύρθηκε, με αποτέλεσμα η Αθήνα να κοπεί στα δύο».  Η είδηση διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σπέρνοντας τον φόβο στους κατοίκους της πόλης. Πότε και που συνέβη αυτό;
Tο 1852, στην Αθήνα. Ποιο ήταν το ποτάμι που φούσκωσε; Η σημερινή οδός Σταδίου…Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε και μία γέφυρα και η νεροποντή την παρέσυρε με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο.

Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται και σήμερα νερά, με υδραυλικά συστήματα, ενώ γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι.
Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά.
Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα, μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά.

Αθήνα, 1937, κάλυψη Ιλισού. Ο Διοικητής Πρωτευούσης (επί δικτατορίας Μεταξά) Κωνσταντίνος Κοτζιάς  επισκέπτεται τα έργα της κάλυψης Ιλισού.  Στις αρχές του 20ου αιώνα ολόκληρη η περιοχή μεταξύ Ιλισού και Υμηττού είχε κηρυχθεί αναδασωτέα και είχε φυτευτεί. Στη δεκαετία του ’50 ολοκληρώθηκε η κάλυψη της κοίτης του ποταμού και τη θέση του ποταμού πήραν οι οδοί Μιχαλακοπούλου, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Καλλιρόης.  Το έργο είχε ξεκινήσει το 1939 και το θεμελίωσε ο Μεταξάς με τη χαρακτηριστική φράση : «Θάπτομεν τον Ιλισόν». Πηγή: Η Αθήνα μέσα στο χρόνο

Καθίσταται, λοιπόν, σαφές, ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα που συχνά – πυκνά σημειώνονται στο λεκανοπέδιο, δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία», αλλά είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας και της στρεβλής ανάπτυξης που ακολουθήσαμε.
Και οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δομημένες επιφάνειες στην Αθήνα κάλυπταν το 25% του λεκανοπεδίου. Μετά το 1975, το 75% καλύφθηκε από δομημένες επιφάνειες και δρόμους δίκτυα, ενώ οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν, μόλις, στο 4%.[...]

Τα ρέματα, χθες και σήμερα

Χάρτης των ποταμών και των ρεμάτων. Γραφική απεικόνιση ΤΑ ΝΕΑ (4 Ιουλίου 2009)

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια.
Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν;

Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που και σήμερα (για πολλοστή φορά) βιώσαμε.

Ο Ιλισός το 1910 περίπου στο ύψος της Καλιρρόης.

Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα

Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στην θάλασσα.

Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό, ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό, αυτό, ποτάμι το μόνο που απομένει σήμερα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του, δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού.

Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του.

Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό.  Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά.

Τμήμα του Ηριδανού εντός του Κεραμεικού.

Από το Λυκαβηττό ξεκινούσε και ο Βοϊδοπνίχτης που χωριζόταν, με ένα μέρος του να περνάει από την οδό Δημοκρίτου και την οδό Ακαδημίας προς το Αρσάκειο. Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, που έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης.

Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα.
Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης.
Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό.

Αθήνα με Ακρόπολη: μερική άποψη από τον Κυκλόβορο εκεί που είναι σήμερα η Πλατεία Μεταξουργείου.
AUG. LOFFLER (1822-1866) (ζωγράφος) & A.FESCA (χαράκτης).Πηγή: Η Αθήνα μέσα στο χρόνο.

Οι πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της, όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Έτσι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων, τα υπόγεια ποτάμια «φουσκώνουν» και πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους και χλευάζοντας τις όποιες (εκ μέρους μας) προσπάθειες εξαφάνισής τους.

Μπαζώθηκαν 800 χιλιόμετρα ρεμάτων.

Το κείμενο προέρχεται από παλαιότερο άρθρο του Δημήτρη Λάππα στην “Καθημερινή” και το διαβάσαμε στο» Ποντίκι».
Οι φωτογραφίες και η τεκμηρίωση είναι της Δέσποινα Δρεπανιά από την «Αθήνα μέσα στο χρόνο». Μια  Αθήνα που σήμερα κυλά υπόγεια, αλλά έρχεται στο φως με την πρώτη νεροποντή.

Στην αρχική φωτογραφία απεικονίζεται ο Ιλισσός ποταμός μπροστά στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο το 1900.

Αν στα 550 χιλιομ. ποταμών ή  χειμάρρων που μπαζώθηκαν ή καλύφθηκαν είχαν αφεθεί δεξιά και αριστερά της όχθης τους από 5 μέτρα υποχρεωτικής ‘πρασιάς’ η Αθήνα θα είχε (550.000 x 2 x 5 =)   5.500.000 τ.μ. ήτοι 5,5 τετραγ. χιλιόμετρα πράσινο/ανοικτό χώρο επιπλέον της ίδιας της επιφάνειας των ποταμών και ρεμάτων !!!!!

Τρία σπίτια στο βουνό, ένα μέγαρο στους πρόποδες και μια τοξωτή γέφυρα. Τι είναι; Να το πάρει το ποτάμι;

Η τοξωτή γέφυρα ήταν σήμα κατατεθέν της περιοχής για πολλές δεκαετίες. Από εκεί οι διαβάτες περνούσαν από το κέντρο της πόλης στα τότε προάστια…στην περιοχή του Αρδηττού. Ο λόφος δεν είχε ακόμα δεντροφυτευτεί και η θέα προς το Α΄ νεκροταφείο ήταν ανεμπόδιστη. Το κοιμητήριο διακρίνεται πίσω δεξιά με τα κυπαρίσσια του.

Το σημείο με το γεφύρι είναι η περιοχή του αρχαίου Παναθηναϊκού Σταδίου και το ποτάμι είναι ο Ιλισός!
Εκεί ακριβώς περνά η σημερινή Βασ. Κωνσταντίνου. Η φωτογραφία ελήφθη το έτος 1880 πριν διαμορφωθεί το σύγχρονο Στάδιο και αποκτήσει μαρμάρινες κερκίδες.

Στη θέση που βρίσκεται σήμερα το σημερινό Μέγαρο Μαξίμου υπήρχε το Αμαλίειο ορφανοτροφείο που ίδρυσε η βασίλισσα Αμαλία για τα ορφανά της χολέρας. Την επιδημία λέγεται ότι  έφεραν οι Γάλλοι στρατιώτες στο αποκλεισμό της Αθήνας (Κριμαϊκός πόλεμος). Η φωτογραφία είναι του Sébah, Pascal (1823-1886).

Ο κάθετος φαρδύς δρόμος είναι η Ηρώδου Αττικού (δίπλα στον εθνικό -τότε βασιλικό- κήπο). Η οδός τότε ονομαζόταν  Παλαιού Σταδίου γιατί κατέληγε στο χωμάτινο κοίλον του Σταδίου.

Το «Στάδιον» το 1880 χωρίς τις μαρμάρινες κερκίδες. Δίπλα περνούσε ο Ιλισός ποταμός.

Ο Ιλισός ενέπνευσε ποιητές, μουσικούς και ζωγράφους και έγινε το χιλιοτραγουδισμένο ποτάμι της Αθήνας που «εξαφανίστηκε» κάτω από την άσφαλτο. Οι μηχανικοί χρησιμοποιούν τον επιστημονικό όρο «εγκιβωτισμός», αλλά αυτό δεν δικαιολογεί στο ελάχιστο το χωροταξικό έγκλημα.

Ο Ιλισός μέσα σε πυκνή βλάστηση το 1910 περίπου στο ύψος της Καλλιρρόης.

Πηγή

23 Απριλίου 1827: Σαν σήμερα ανήμερα της εορτής του πεθαίνει ο Γ. Καραισκάκης - Ποιος τον σκότωσε; (βίντεο)

Ένα από τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα της νεώτερης ιστορίας είναι ποιος σκότωσε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Για πολλούς έπεσε στο πεδίο της μάχης από εχθρικά πυρά και για άλλους από Έλληνες που ενεργούσαν για λογαριασμό των αντιπάλων του. 

Ο ήρωας πέθανε ανήμερα της γιορτής του στις 23 Απριλίου του 1827 και θάφτηκε όπως επιθυμούσε στον Άγιο Δημήτριο Σαλαμίνας. Λίγο νωρίτερα είχε πληροφορηθεί τον θάνατο της γυναίκας του της Γκόλφως και πολλοί φοβήθηκαν ότι θα εγκατέλειπε την πολιορκία. 

Από που προήλθε το φονικό βόλι; 

Η πιο σοβαρή προσέγγιση για να απαντηθεί έγινε το 2010 μ΄ ένα κείμενο του Άρη Χατζηστεφάνου για τις συνθήκες θανάτου του Γεωργίου Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου. Η έρευνα έγινε με τη βοήθεια του τότε προϊσταμένου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Φίλιππου Κουτσάφτη και του ιστορικού Διονύση Τζάκη και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κ» της Καθημερινής στις 21 Μαρτίου του 2010.

Ίσως ήμουν από τους λίγους ανθρώπους που δέχτηκαν με τόση χαρά και κυρίως ανακούφιση μια πρόσκληση στην ιατροδικαστική υπηρεσία. Παλαιότερα ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι, αν ζητούσα από τον μεγαλύτερο ιατροδικαστή της χώρας ένα «πόρισμα» για τις συνθήκες θανάτου του Γεωργίου Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου, θα μου έκλεινε το τηλέφωνο. Ποιος τολμάει να ενοχλήσει τον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών για μια υπόθεση που έκλεισε το 1827; Ο Φίλιππος Κουτσάφτης, όμως, δέχτηκε με ενθουσιασμό την πρόταση. Για την ακρίβεια, αντέδρασε λες και περίμενε εδώ και καιρό μια ευκαιρία για να συνδυάσει τις δύο αγαπημένες του ασχολίες, τη μελέτη της Ιστορίας και την ιατροδικαστική.

Για το συγκεκριμένο πόρισμα, βέβαια, δεν απαιτούνταν η παρουσία του στον τόπο του συμβάντος. Το πτώμα είχε μεταφερθεί από την πρώτη στιγμή στη Σαλαμίνα, ενώ οι συνεχείς επιχωματώσεις στο Νέο Φάληρο είχαν αλλάξει οριστικά τη γεωγραφία του εδάφους στην περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, πριν τον συναντήσω, αποφάσισα να επιθεωρήσω μόνος μου τον «τόπο του εγκλήματος»… Δευτέρα πρωί και βρίσκομαι σταματημένος στο φανάρι έξω από το κτίριο της «Καθημερινής», κοντά στις εκβολές του Κηφισού.

Τον Απρίλιο του 1827 είχαν στρατοπεδεύσει εδώ ισχυρές δυνάμεις του Κιουταχή. Απένα­ντί τους, προς την πλευρά της Καστέλλας, οι άντρες του Καραϊσκάκη ετοιμάζονταν για μία από τις σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης. Για πρώτη φορά, ύστερα από σειρά αποτυχιών που κορυφώθηκαν με την πτώση του Μεσολογγίου, ο «γιος της καλογριάς» είχε αρχίσει να αντιστρέφει το αρνητικό κλίμα.

Για τη συγκεκριμένη μάχη στο Φάληρο, όμως, είχε ένα πολύ κακό προαίσθημα. Πίστευε ότι οι δύο Βρετανοί αξιωματικοί, που είχαν οριστεί αρχηγοί όλων των δυνάμεων της Αττικής – ο Τσωρτς για το στρατό ξηράς και ο Κόχραν για το ναυτικό – τον οδηγούσαν σε βέβαιη σφαγή. Αυτοί ήθελαν ολομέτωπη σύγκρουση τακτικού στρατού, όπως τους είχαν μάθει στις στρατιωτικές ακαδημίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτός, όπως εξηγούσε και ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς, «ήθελε να εφαρμόσει τη δοκιμασμένη παρτιζάνικη τακτική της παρενόχλησης του εχθρού».

Ποιος τράβηξε τη σκανδάλη;

Τελικά δεν έζησε μέχρι την ημέρα της μάχης για να δει την πανωλεθρία των ελληνικών δυνάμεων. Στις 22 Απριλίου του 1827, μια σφαίρα τον πέτυχε στη βουβωνική χώρα ενώ προσπαθούσε να ελέγξει μια ασήμαντη συμπλοκή με τις τουρκικές δυνάμεις, λίγες ώρες πριν από την προγραμματισμένη μεγάλη επίθεση.

Ποιος τράβηξε όμως τη σκανδάλη, αφαιρώντας τη ζωή του Αρβανίτη αρχιστράτηγου; Από τις πρώτες ώρες του θανάτου του, κυκλοφόρησε έντονη φημολογία πως ο δράστης ήταν Έλληνας. Ο Γιάννης Βλαχογιάννης, ο ιστοριοδίφης που επιμελήθηκε τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, υποστηρίζει ότι τον πυροβόλησαν πληρωμένοι μπράβοι τουΜαυροκορδάτου. Την ίδια θεωρία φαίνεται να ασπάζεται και ο Δημήτρης Φωτιάδης, ο οποίος όμως εκτός από τον Μαυροκορδάτο βλέπει σαν ηθικούς αυτουργούς τους δύο Βρετανούς αξιωματικούς.

Γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του με τίτλο «Καραϊσκάκης»:

«Ο Κόχραν κι ο Τσωρτς, μέσα στις λίγες ημέρες που βρί­σκονταν στον Πειραιά, κατάλαβαν πως ένας είχε τη δύναμη να αντιταχθεί στα σχέδιά τους, ο Καραϊσκάκης. Η εντολή που είχανε πάρει ήταν να πνιγεί η επανάσταση στη Στερεά, για να μπορέσει η Αγγλία να πετύχει το διπλωματικό της παιχνίδι, τον περιορισμό δηλαδή του απελευθερωτικού κινήματος του Μοριά, για να ‘χει το μικρό, αδύναμο και μισοανεξάρτητο ναυτικό κράτος που θα δημιουργούνταν κά­τω από τον έλεγχό της. (…) Ο Καραϊσκάκης έπεσε θύμα της εγγλέζικης πολιτικής στην Ελλάδα και εμπνευστές της σατανικιάς δολο­φονίας του στάθηκαν ο Κόχραν, ο Τσωρτς κι ο Μαυροκορδάτος».

Σύμφωνα μάλιστα με τον αγωνιστή Νι­κόλαο Κασομούλη, ο ίδιος ο Καραϊσκάκης, λίγες ώρες πριν πεθάνει, άφησε να εννοηθεί ότι γνωρίζει τους δράστες. Δίνοντας μάλιστα ένα από τα γνωστά ρεσιτάλ βωμολοχίας, είπε στους συναγωνιστές του: « Γνωρίζω τον αίτιον, και αν ζήσω παίρνομεν όλοι το χάκι (εκδίκη­ση), ειδέ και πεθάνω, ας μου κλάσει τον π…….. και αυτός».

Παρ’ όλα αυτά, νεότεροι ερευνητές και ιστορικοί είναι πολύ επιφυλακτικοί στο να μιλήσουν για δολοφονία και πολύ περισσότερο να αποδώσουν ευθύνες στο Λονδίνο. Ο «φάκελος Καραϊσκάκης» λοιπόν έπρεπε να ανοίξει και πάλι. Και όπως κάθε καλή αστυνομική έρευνα, ξεκινά από το γραφείο του ιατροδικαστή.

Χτυπήθηκε από ψηλά

«Βλέπετε, έχουμε και εμείς το μικρό μας CSI», μου είπε γελώντας ο Φίλιππος Κουτσάφτης, καθώς με ξεναγούσε στα εργαστήρια της υπηρεσίας. Στο γραφείο του κοιτάξαμε και πάλι μαζί το κείμενο του Δημήτρη Φωτιάδη για τις συνθήκες θανάτου του Καραϊσκάκη, το οποίο περιλαμβάνει τις περισσότερες λεπτομέρειες και συνηγορεί με αντίστοιχες αφηγήσεις του Κασομούλη. Αφού μου επανέλαβε για πολλοστή φορά ότι με τα υπάρχοντα στοιχεία μπορεί να γίνει μόνο μια «ιατροδικαστική προσέγγιση», που θα παρουσιάζει όλες τις πιθανές εκδοχές, ο ιατροδικαστής ανέτρεξε στο κείμενο που είχε ετοιμάσει.

Η περιγραφή της δολοφονίας (Κείμενο του λόγιου Δημήτρη Φωτιάδη)

«Ο Καραϊσκάκης βρισκόταν στο κέντρο της καβαλαρίας μας, περιτριγυρισμένος ολούθε από δικούς μας. Και να, τρώει ένα βόλι στο βουβώνα από τα πλάγια κι ομπρός, από τ’ αριστερά προς τα δεξιά κι από πάνω προς τα κάτω. Πέφτει από τ’ άλογο. Τρέχουν οι καβαλάρηδες μας να τον συντρέξουν.

– Δεν είναι τίποτα! Τους φωνάζει και μ’ όση δύναμη τ’ απόμενε ξανακαβαλικεύει. Πισωδρομούνε σιγά και μ’ όλη την τάξη. Μα, σαν έφτασαν εκεί όπου έπειτα στήσανε το μνημείο του, πίσω από το σημερινό σταθμό του ηλεκτρικού σιδεροδρόμου στο Νέο Φάληρο, δεν μπορεί πια να κρατηθεί πάνω από το άλογο και ξεπεζεύει. Του λένε να τον πάνε σηκωτό, μ’ αυτός αρνιέται. Δε θέλει να τρομάξει το ασκέρι πως είναι του θανατά. Αυτός μπροστά κι ολόγυρα του καπεταναίοι, μπουλούξηδες και παλικάρια ξεκινάνε με τα πόδια, όσο που με την απαλάμη του κρατάει τη λαβωματιά του. Αφού ανέβηκαν τον ανήφορο, τονε συμβουλεύουνε να πάγει πάνω στα καράβια, για να ‘χει πιότερη φροντίδα κι ησυχία να τονε δούνε οι γιατροί.

– Ένα πράμα μονάχα σας παρακαλώ, μην αφήσετε Φράγκο γιατρό να ‘ρθει κοντά μου. (…) Τούτη τη φορά μονάχα δεν ήθελε να πέσει στα χέρια των Φράγκων γιατρών, γιατί, όπως θα δούμε, σχημάτισε την πεποίθηση πως δεν χτυπήθηκε από τους Τούρκους, μα δολοφονήθηκε και φοβήθηκε μην τον αποτελειώσουν οι γιατροί του Κόχραν και του Τσωρτς».

Το «πόρισμα» του ιατροδικαστή (Του Φίλιππου Κουτσάφτη)

Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά ιατροδικαστικά κενά, με κάθε επιφύλαξη μπορούμε να εξαγάγουμε τα εξής συμπεράσματα:

Πρώτον, η πύλη εισόδου του τραύματος είναι η αριστερή βουβωνική χώρα.

Δεύτερον, η βολίδα είχε φορά από μπροστά αριστερά και άνω, προς τα πίσω δεξιά και κάτω. Τρίτον, το θύμα, σαν στόχος, ήταν πολύ δύσκολος εκ των έξω, καθώς περιστοιχιζόταν από συντρόφους του που ήταν και αυτοί πάνω σε άλογα.

Τέταρτον, ο πυροβολισμός πρέπει να έγινε από διαφορετικό ύψος. Στο σημείο αυτό, διακρίνουμε δύο περιπτώσεις: α) Εάν έγινε από μεγάλη απόσταση, τότε ο σκοπευτής πρέπει να ήταν σε κάποιο δέντρο ή σε κάποια μάντρα, θα λέγαμε δηλαδή σήμερα ότι ήταν ένας ελεύθερος σκοπευτής, β) εάν έγινε από μικρή απόσταση, πρέπει να τον πυροβόλησε κάποιος από τον περίγυρό του, με την προϋπόθεση κατά τη στιγμή του πυροβολισμού να είχε σηκωθεί όρθιος πάνω στο άλογο. Δηλαδή, δεν πυροβόλησε καθήμενος.

Και οι δύο εκδοχές στηρίζονται, δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε την απόσταση του πυροβολισμού. Βέβαια, δεν μπορεί να αποκλειστεί και η εκδοχή του αποστρακισμού της σφαίρας σε κάποια επιφάνεια.

Παρουσιάζουμε τρεις εκδοχές, γιατί δεν γνωρίζουμε την απόσταση και την κατάσταση του πυρο­βολισμού και, φυσικά, δεν είδαμε το τραύμα. Μου έκανε, πάντως, ιδιαίτερη εντύπωση αυτό ακριβώς που γραφείο Φωτιάδης, ότι ο Καραϊσκάκης βρισκόταν στο κέντρο και ήταν «περιτριγυρισμένος ολούθε από δικούς μας».

Θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί το εξής: Το γεγονός ότι ανέβηκε και πάλι στο άλογο του, όπως αναφέρεται, συνηγορεί στο ότι το τραύμα δεν ήταν άμεσα θανατηφόρο, άρα, μπορεί να ήταν πράγματι στη βουβωνική χώρα. Σημειώθηκε, δηλαδή, αιμορραγία για μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν πεθάνει, οπότε πράγματι ήταν σε θέση να συζητεί ακόμη και να αρνείται να τον δουν ξένοι γιατροί.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, γνωρίζουμε ότι ο Καραϊσκάκης ήταν έφιππος, η πύλη εισόδου του τραύματος και η φορά της βολίδας συνηγορούν στο ότι χτυπήθηκε από υψη­λότερο σημείο – κατά πάσα πιθανότητα ο δράστης ήταν όρθιος επάνω σε άλογο. Κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Καραϊσκάκης κατάφερε να ιππεύσει και πάλι, ο Κουτσάφτης υποστηρίζει ότι το τραύμα μπορεί πράγματι να ήταν στη βουβωνική χώρακαι να μην ήταν άμεσα θανατηφόρο. Εάν δεχτούμε λοιπόν ως ακριβείς τις περιγραφές του Κασομούλη και του Φωτιάδη, η ιατροδικαστική εξέταση αφήνει πολύ μεγάλες πιθανότητες ο Καραϊσκάκης να δολοφονήθηκε πραγματικά από Έλληνες. Τα στοιχεία όμως, όπως θα έλεγαν και οι ήρωες του CSI, δεν μπορούν ακόμη να σταθούν στο δικαστήριο εάν δεν εντοπίσουμε και το κίνητρο της δολοφονίας.

Οι πιθανοί δράστες
Έπρεπε για άλλη μία φορά να απευθυνθούμε στους ειδικούς. Και ίσως κανένας δεν έχει ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια τόσο εντατικά με τη ζωή του Καραϊσκάκη όσο ο Διονύ­σης Τζάκης, ιστορικός και συγγραφέας του Λευκώματος με τίτλο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Η λίστα των πιθανών «υπόπτων» που μου παρέθεσε ο Έλληνας καθηγητής, των ανθρώπων δηλαδή που «ευχήθηκαν και ίσως επιδίωξαν το θάνατο του Καραϊσκάκη στη διάρκεια της επανάστασης», είναι ιδιαίτερα μεγάλη: « Αγραφιώτες που δεν τον ήθελαν στρατιωτικό αρχηγό στην επαρχία τους, ανταγωνιστές στρατιωτικοί και πολιτικοί που αντιπαρατέθηκαν σκληρά μαζί του, ιδίως το 1822 – 1824. Επίσης, αρκετοί επιθυμούσαν να απομακρυνθεί από την κορυφή της στρατιωτικής ιεραρχίας το 1826 – 1827. Επειδή διαφωνούσαν με τα πολεμικά του σχέδια, με τον τρόπο που διοικούσε, με τις προτεραιότητες που έθετε, επειδή θεωρούσαν άλλον καταλληλότερο ή έτρεφαν προσωπικές φιλοδοξίες ».

Παρ’ όλα αυτά, ο Διονύ­σης Τζάκης απεκδύεται πεισματικά το ρόλο του ιστορικού-αστυνόμου. «Ο ιστορικός», μας λέει, «δεν είναι αστυνομικός ή ανακριτής να διερευνά υποθέσεις αναζητώντας «κίνητρα» και πιθανούς «ενόχους». Δεν αξιολογεί γεγονότα ή πρόσωπα για όσα έκαναν ή δεν έκαναν, για όσα θα έπρεπε κατά τη γνώμη του να είχαν κάνει ή να είχαν αποφύγει, και μάλιστα με κριτήριο τις δικές του μεταγενέστερες ιδέες και αντιλήψεις για το τι είναι σωστό και τι λάθος, εθνικά, ηθικά, δικονομικά ».

Κάθε προσπάθεια λοιπόν για την ανεύρεση της αλήθειας θα σκοντάφτει σε ανυπέρβλητα εμπόδια εάν δεν λαμβάνει υπόψη τον ιστορικό χωροχρόνο των γεγονότων. Ούτως η άλλως, μας λέει ο Διονύ­σης Τζάκης, «όπως όλες οι σύγχρονες επαναστάσεις, έτσι και η ελληνική συνυφαίνεται με πολιτικές διαφωνίες, αντιπαραθέσεις και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις, καθώς οι Έλληνες πολεμούσαν για να απαλλαγούν από τους Οθωμανούς και, συγχρόνως, δημιουργούσαν μια πρωτόγνωρη (και ριζικά διαφορετική από την οθωμανική) μορφή πολιτικής οργάνωσης, το εθνικό κράτος».

Ακόμη όμως και «οι φήμες ότι δολοφονήθηκε», επισημαίνει ο Έλληνας ιστορικός, «μας βοηθούν να κατανοήσουμε το πολιτικό και ιδεολογικό κλίμα της εποχής, αλλά και τους τρόπους πρόσληψης του θανάτου του από τους σύγχρονους του. Μάλιστα, οι εν λόγω φήμες προικίζουν το μύθο του ήρωα Καραϊσκάκη με ένα οικουμενικό μοτίβο, όπου ο ήρωας δεν είναι δυνατόν να καταβληθεί και να πεθάνει, παρά μόνο ως αποτέλεσμα κάποιας προδοσίας, συνωμοσίας κ.λπ.».

Ίσως, τελικά, το μόνο που μπορούμε να πούμε σήμερα με βεβαιότητα είναι ότι οι επιπτώσεις από την αναγγελία του θανάτου του και η στρατιωτική πανωλεθρία στη μάχη του Φαλήρου είναι δραματικές σε όλα τα μέτωπα. «Την ψυχολογική αυτή στιγμή, που τα πάντα έδειχναν να καταρρέουν μέσα σε ένα κλίμα τρόμου», θα γράψει ο Τάσος Βουρνάς, «θέλησε να εκμεταλλευτεί ο Ιμπραήμ για να προσεταιριστεί τους καπεταναίους της Ρούμε­λης». Και του Μοριά.

Με πρώτο τον Δημήτρη Νενέκο, αρκετοί οπλαρχηγοί συνθηκολογούν – προχωρούν σε αυτό που θα μείνει στη λαϊκή συνείδηση ως «προσκύνημα». Θα χρειαστεί να ακουστεί βροντερή η φωνή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη για να σταματήσει η ολοκληρωτική συνθηκολόγηση και να σωθεί τελικά η επανάσταση: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

Ο Καραϊσκάκης και το spread δανεισμού

Ένα από τα σενάρια που επανέρχονται πεισματικά στην επιφάνεια σχετικά με το θάνατο του Καραϊσκάκη, αναφέρεται στο ρόλο που έπαιξε το Λονδίνο στα τελευταία χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Ακόμη και ιστορικοί που απορρίπτουν κατηγορηματικά τις εικασίες του Φωτιάδη για σχέδιο δολοφονίας του Έλληνα ήρωα από τους Κόχραν και Τσωρτς, συμφωνούν ότι η στρατηγική που του πρότειναν στη μάχη του Φαλήρου ισοδυναμούσε με αυτοκτονία.

Γιατί όμως ο Καραϊσκάκης, ο οποίος είχε οριστεί αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας με τη σύμφωνη γνώμη ακόμη και ορκισμένων εχθρών του όπως ο Ζαΐμης, υποτάχθηκε στις εντολές των Βρετανών; Στο βιβλίο του «Ο θάνατος του Καραϊ­σκάκη», ο δημοσιογράφοςΔημήτρης Σταμέλος αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στις σχέσεις υποτέλειας που είχαν δημιουργήσει στην επαναστατημένη Ελλάδα τα δύο δάνεια που της υποσχέθηκε το Λονδίνο. «Το πρώτο δάνειο», όπως σημείωνε και ο μεγάλος ερευνητής Κυ­ριάκος Σιμόπουλος, «τοκογλυφικό και ανήθικο ως συμφωνία, κατασπαταλήθηκε στον εμ­φύλιο. (…) Το δεύτερο χάθηκε στις κερδοσκοπικές παραγγελίες φρεγατών που δεν έφθα­σαν ποτέ στην Ελλάδα».

Ξένα δάνεια, περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, κερδοσκοπία και… φρεγάτες. Οι λέξεις μοιάζουν βγαλμένες από δημοσιεύματα εφημερίδων των τελευταίων ημερών και όχι από ιστορικά κείμενα για το μακρινό 1821. Κι όμως, οι περισσότεροι ιστορικοί και ακαδημαϊκοί, με τους οποίους μιλήσαμε όλες αυτές τις εβδομάδες, μας προειδοποίησαν να μην καταφύγουμε σε εύκολους και απλοϊκούς παραλληλισμούς. «Κάποιοι είναι έτοιμοι να συνδέσουν το ’21 και το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων με το spread δανεισμού και τη Γερμανία», μου είπε γνωστός ακαδημαϊκός, που προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία του. Ίσως γιατί, όπως μας εξήγησε και ο Διονύσης Τζάκης, «τα γεγονότα οφείλουμε να τα προσεγγίζουμε μέσα στη δική τους ιστορική συνάφεια».

Δείτε πατώντας εδώ το βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» το τέλος του Γεωργίου Καραϊσκάκη.

Συλλεκτικό -- Όλα τα γλυπτά της Αθήνας

Το μνημείο του Ιερού Λόχου στο Π. Άρεως έχει απογυμνωθεί από κάθε μπρούτζινο διάκοσμο από τους απογόνους των Ερούλων. Συγχαρητήρια Δούρου.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Καλή περιήγηση.

Όλα τα ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ-Μια εγκυκλοπαίδεια τέχνης!

www.athenssculptures.com

 Όλα τα γλυπτά της Αθήνας : Πάνω από 320, αγάλματα, προτομές, κ.ά.ανάγλυφα μνημεία  που τιμούν και μας θυμίζουν όσους με τις πράξεις τους συνέβαλαν θετικά στην  πνευματική ή στην υλική πρόοδο του τόπου μας. Μαζί με τη φωτογραφία κάθε μνημείου αναφέρεται η τοποθεσία όπου έχει στηθεί, καθώς και σύντομο βιογραφικό του τιμώμενου προσώπου. Συμβολή στην Αθηνογνωσία.

             Εξαιρετική, όσο και ανιδιοτελής εργασία και προσφορά μιας μικρής ομάδας ανθρώπων στις αρχές του 2014 που φωτογράφησε,  χαρτογράφησε και περιέγραψε, όλα τα γλυπτά των Αθηνών.

Μια εγκυκλοπαίδεια τέχνης!

www.athenssculptures.com

Εἴθε κάποιος νὰ κάμῃ κἂτι παρόμοιον καὶ διὰ τὰς ὁδούς τῶν Ἀθηνῶν, καὶ ὄχι μόνον.

20 διάσημοι πίνακες του El Greco για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (1541 – 7 Απριλίου 1614), γνωστός επίσης με τo ισπανικό προσωνύμιο El Greco (δηλαδή Ο Έλληνας),

ήταν Kρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής Αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την πατρίδα του,

δημιουργώντας το κύριο σώμα του έργου του στην Ιταλία και στην Ισπανία.

City Plaza: Κατάληψη στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο για τη στέγαση προσφύγων. Η οργή της ιδιοκτήτριας στο Facebook

Σε κατάληψη του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου City Plaza, προχώρησαν την Παρασκευή μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες. Τι αναφέρεται σε ανακοίνωση. Οργισμένη αντίδραση από την ιδιοκτήτρια

Σε κατάληψη του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου City Plaza, στο κέντρο της Αθήνας, προχώρησαν μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες, με στόχο να μετατρέψουν το κτίριο σε χώρο στέγασης προσφύγων, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την πρωτοβουλία.

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες, από διαφορετικές εθνικότητες μαζί με εκατοντάδες αλληλέγγυους/ες εργάζονται ήδη συλλογικά στην καθαριότητα, τις επισκευές και την οργάνωση του χώρου, ώστε να λειτουργήσει σύντομα κανονικά ως ένα εγχείρημα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης, ως ένα κέντρο αγώνα».

«Για πρακτικούς λόγους, για τις επόμενες ημέρες και όσο διαρκούν οι πρώτες εργασίες, δεν είναι δυνατή η φιλοξενία περισσότερων προσφύγων», σημειώνεται ακόμη.

Από την Ομάδα Επικοινωνίας του Χώρου Στέγασης Προσφύγων City Plaza, ανακοινώθηκαν τα εξής:

«Από το Καλοκαίρι του 2015, η Ευρώπη και η Ελλάδα καλούνται να ανταποκριθούν στα ζητήματα που θέτει η μεγαλύτερη εισροή προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αιτία αυτής της κίνησης είναι σε μεγάλο βαθμό η κήρυξη και διεξαγωγή ενός πολύμορφου πολέμου, στρατιωτικού όσο και οικονομικού, από τη μεριά του παγκόσμιου Βορρά στις χώρες του παγκόσμιου Νότου, που έχει οδηγήσει τους πληθυσμούς της στη φτώχεια, τον φόβο και τον κατατρεγμό.

Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, δύο αντιθετικές κινήσεις βρίσκονται σε αντιπαράταξη. Η μία είναι η ενεργοποίηση των πιο βαθέων ρατσιστικών αντανακλαστικών της Ευρώπης. Εκφράζεται με την ανόρθωση φρακτών, τειχών και συρματοπλεγμάτων, την επιστράτευση της FRONTEX και του ΝΑΤΟ για να «προστατευτούν» τα σύνορα, τις απελάσεις και την καταστολή των προσφύγων. Εκφράζεται πάνω απ’ ολα με τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που καταστρατηγεί τη Σύμβαση της Γενεύης και κάθε έννοια ανθρωπισμού, αντιμετωπίζοντας τους πρόσφυγες ως είδος προς ανταλλαγή και ανοίγοντας τον δρόμο για μαζικές απελάσεις σε χώρες στις οποίες απειλείται η ζωή και η ελευθερία τους.

Η άλλη κίνηση είναι αυτή της ανάδειξης ενός τεράστιου κινήματος αλληλεγγύης στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Εκατομμύρια άνθρωποι κινητοποίηθηκαν σε όλη την ήπειρο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στο πλευρό των προσφύγων, στο πλάι τους στη μάχη να περάσουν, ενάντια στα σύνορα και τα εμπόδια στον δρόμο τους. Από την άμεση δράση που ανέπτυξαν εκατοντάδες αλληλέγγυοι στο Πεδίο του Άρεως τον περασμένο Αύγουστο μέχρι τις χιλιάδες των ανθρώπων που ταξίδεψαν από όλες τις χώρες στη Μυτιλήνη και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου για να ενισχύσουν τις προσπάθειες υποδοχής και βοήθειας των προσφύγων, η Ευρώπη γνωρίζει το μεγαλύτερο κύμα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας των τελευταίων δεκαετιών. Στην κινητοποίηση αυτή, σε αυτή τη μεγάλη έκρηξη της αλληλεγγύης, διαβλέπουμε την ελπίδα για μια συνολική αναγέννηση των κοινωνιών μας, για να αποτρέψουμε τη μετατροπή της Ευρώπης ξανά σε "σκοτεινή ήπειρο".

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες, δραστηριοποιήθηκε εδώ και αρκετό καιρό μέσα σε αυτό το κίνημα αλληλεγγύης, με πεδίο δράσης την ευαίσθητη περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Ανέδειξε τον αγώνα των προσφύγων, εμπόδισε τις απόπειρες δημιουργίας "υγειονομικών ζωνών" που θα απέκλειαν τη φυσική παρουσία τους, στηλίτευσε τις βαθύτατες ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης που όχι μόνο δεν διασφάλισε από την πρώτη στιγμή την πλήρη φιλοξενία και προστασία των προσφύγων και την ελεύθερη διέλευσή τους, αλλά προχώρησε στην υπογραφή της ρατσιστικής συμφωνίας και ανέλαβε αυτή ουσιαστικά να την εφαρμόσει.

Μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο με ποιοτικά διαφορετικές ανάγκες. Η ρατσιστική πολιτική των κλειστών συνόρων που εφαρμόζει η Ευρώπη, αντικειμενικά μονιμοποιοεί την παρουσία στην Ελλάδα ενός μικρού αριθμού οικονομικών και πολιτικών προσφύγων που είχαν την πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τον βορρά. Χωρίς να απεμπολούμε ούτε ελάχιστα το αξιωματικό μας αίτημα για ανοιχτά σύνορα και τη συνολική πάλη μας ενάντια σε αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι/ες, ως κίνημα αλληλεγγύης να δραστηριοποιηθούμε κατά προτεραιότητα στο ζήτημα της αξιοπρεπούς διαμονής των προσφύγων στην Ελλάδα, μαζί μας, με πλήρη δικαιώματα σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Στο πλαίσιο αυτό, μαζί με το δεδομένο μας αίτημα να καλυφθούν άμεσα οι στεγαστικές ανάγκες των προσφύγων, όχι σε καταυλισμούς και στρατόπεδα, αλλά σε στεγασμένους χώρους με πλήρη υποδομή στους οποίους θα μπαίνουν και θα βγαίνουν ελεύθερα, προχωρήσαμε στην κατάληψη του χώρου… με σκοπό, αφενός να απαντήσουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας σε αυτό το πρόβλημα και αφετέρου να δημιουργήσουμε ένα κέντρο αγώνα και πληροφόρησης για τα ζητήματα των προσφύγων.

Η κίνησή μας αυτή δεν απαλλάσσει την ελληνική και καμία άλλη κυβέρνηση από την υποχρεώση να προβεί η ίδια άμεσα σε κινήσεις στέγασης και προστασίας όλων των προσφύγων. Αναδεικνύει ωστόσο την αλληλεγγύη ως την κινητήρια κοινωνική δύναμη που θα αποτρέψει τα ρατσιστικά σχέδια των ευρωπαϊκών κρατών και θα απλώσει ένα δίκτυ προστασίας των προσφυγικών πληθυσμών, στην κατεύθυνση της πλήρους και απρόσκοπτης πρόσμειξης τους με τους/τις ντόπιους/ες εργαζόμενους/ες, καταπιεσμένους/ες. Είναι η ίδια αυτή αλληλεγγύη που μετά τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, στοχοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, ως αυτή που παρασύρει τους κυνηγημένους πληθυσμούς στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Το καθεστώς εξαίρεσης που ετοιμάζεται για τους πρόσφυγες, είναι προφανές, ότι αν επιτύχει δεν θα σταματήσει σε αυτούς, αλλά θα επεκταθεί ως μοντέλο σε ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας, η οποία έχει βιώσει πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια τις πολιτικές φτώχειας, καταστολής και αποκλεισμού.

Δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε μέχρι τέλους, μαζί με τους πρόσφυγες και τους/τις αλληλέγγυους/ες εργαζόμενους/ες που πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια ενάντια στην φτώχεια, για την πλήρη ικανοποίηση αυτών των δικαιωμάτων. Για την παροχή όλων των εκπαιδευτικών, υγειονομικών υπηρεσιών, για τη στέγαση και σίτιση των προσφύγων και ενάντια στη δολοφονική πολιτική των κλειστών συνόρων, η οποία έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα στον θάνατο χιλιάδες ενήλικες και παιδιά. Ενάντια στη δημιουργία απομονωμένων γκέτο μακριά από τον αστικό ιστό που θα μετατρέπουν τους πρόσφυγες σε "αόρατους ανθρώπους".

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες καλεί κάθε αλληλέγγυο/α να συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια, στο πλάι του Κέντρου Στέγασης Προσφύγων City Plaza και κάθε ανεξάρτητης δομής αλληλεγγύης. Για να σταματήσουμε τον ρατσισμό και την ανθρωποφαγία και να οικοδομήσουμε έναν κόσμο αμοιβαιότητας, αλληλοβοήθειας και συνύπαρξης

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ.

*Κάτω η συμφωνία της ντροπής ΕΕ-Τουρκίας. Ανοιχτά σύνορα με ασφαλή περάσματα για τους πρόσφυγες.

*Πλήρης νομιμοποίηση όλων των προσφύγων. Καμία απέλαση στην Τουρκία ή αλλού.

*Στέγαση όλων των προσφύγων σε πρπστατευμένους χώρους μέσα στον αστικό ιστό. Επίταξη ξενοδοχείων και άδειων σπιιτιών για τη διαμονή τους.

*Ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης για τους πρόσφυγες. Αμεση ενεργοποίηση προγραμμάτων ένταξης των παιδιών των προσφύγων στα σχολεία.

*Να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης, κανένας αποκλεισμός των προσφύγων από τις πόλεις.

*Κάτω τα χέρια από το κίνημα αλληλεγγύης».

Η οργισμένη αντίδραση της ιδιοκτήτριας

Από την πλευρά της, όμως, η Αλίκη Παπαχελά, ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, εμφανίζεται οργισμένη και έχει προβεί σε συνεχείς αναρτήσεις στο Facebook:

Πηγή

Οι σπουδαίοι τι αμοιβή πήραν και ποιοι ανεβαίνουν σήμερα!

Οι σπουδαίοι τι αμοιβή πήραν και ποιοι ανεβαίνουν σήμερα! 

*ΠΩΣ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΣΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ*

*Θεόδωρος Κολοκοτρώνης*, αρχιστράτηγος Πελοποννήσου, το μυαλό τηςΕπανάστασης: φυλακίστηκε από την αντιβασιλεία, καταδικάστηκε σε θάνατο, του δόθηκε χάρη από τον Όθωνα και πέθανε από συμφόρηση το 1843, σε ηλικία 73 χρόνων

*Νικηταράς ο Τουρκοφάγος*, ο δυναμικός αγωνιστής: πέθανε το 1849, άρρωστος, φτωχός και τυφλός σ' ένα ημιυπόγειο στον Πειραιά, ενώ η οικογένειά του "απέθνησκε της πείνης", σε ηλικία 68 χρόνων

*Γιάννης Μακρυγιάννης*, πρωταγωνιστής στην Επανάσταση και την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα: πέθανε το 1864 από τις κακουχίες του αγώνα και την απομόνωση και τη φυλάκισή του, (1851 - 1854). Είχε καταδικαστεί σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, σε ηλικία 67 χρόνων

*Ανδρέας Μιαούλης*, ναύαρχος: πέθανε το 1835 από φυματίωση , στο σπίτι του στην Αθήνα σε ηλικία 68 χρόνων

*Ανδρέας Λόντος*, ο πλούσιος πρόκριτος των Καλαβρύτων και πρωταγωνιστής της 3ης Σεπτεμβρίου: αυτοκτόνησε "μη δυνάμενος να ανεχτεί την ένδοιάν του", το1846 σε ηλικία 62 χρόνων

*Κίτσος Τζαβέλας*, ο Σουλιώτης οπλαρχηγός: πέθανε στο Μεσολόγγι το 1855, από τη στενοχώρια του που διαψεύστηκαν οι ελπίδες του για απελευθέρωση Ηπείρου - Θεσσαλίας στο κίνημα του 1854, σε ηλικία 55 χρόνων

*Μαντώ Μαυρογένους*, η αρχόντισσα της Μυκόνου που έδωσε όλη της την περιουσία για τον Αγώνα: πέθανε φτωχή από τυφώδη πυρετό στην Πάρο το 1840, σε ηλικία 44 ετών

*Αλέξανδρος & Δημήτριος Υψηλάντης*, άρχισαν και τέλειωσαν την Επανάσταση:το 1828 ο πρώτος στη Βιέννη,από άσθμα 36 χρόνων και το 1832 από στηθικό νόσημα ο δεύτερος στο Ναύπλιο, ούτε 40 ετών. Φαίνεται ότι οι Υψηλάντηδες έπασχαν από μια σπάνια κληρονομική ασθένεια που οδηγούσε σε θάνατο από αναπνευστικές λοιμώξεις (6 από τα 7 αδέρφια έπασχαν)

*Νκόλαος Κριεζώτης*, ο ήρωας της Εύβοιας: πέθανε καταδιωγμένος από το οθωνικό καθεστώς, αυτοεξόριστος στη Σμύρνη το 1853, σε ηλικία 68 ετών

*Παναγιώτης Σέκερης*, ο χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρίας: πέθανε το 1830 πάμφτωχος στο Ναύπλιο, όπου διορίστηκε τελώνης, σε ηλικία 52 ετών

*Γενναίος Κολοκοτρώνης*, προδόθηκε στους Τούρκους από καλόγερους
Δολοφονήθηκαν από Έλληνες:  Οδυσσέας Ανδρούτσος, Πάνος Κολοκοτρώνης,  Ιωάννης Καποδίστριας

*Πυθαγόρας*, φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης: 500 π.Χ. ετών 80 πέθανε στην εξορία από πείνα
*Μιλτιάδης*,ο νικητής της μάχης του Μαραθώνα: 489 π.Χ. πέθανε ετών 65 στη φυλακή
*Αριστείδης ο Δίκαιος*: 468 π.Χ. πέθανε ετών 72 στην εξορία από πείνα

*Θεμιστοκλής*, ο νικητής τηςναυμαχίας της Σαλαμίνας: 461 π.Χ. πέθανε ετών 66 στην εξορία
*Αισχύλος*, κορυφαίος τραγικός ποιητής: 456 π.Χ. πέθανε ετών 69 στην εξορία

*Περικλής*, ο πολιτικός του χρυσού αιώνα: 429 π.Χ. πέθανε ετών 66 παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας

*Φειδίας*, κορυφαίος γλύπτης: 429 π.Χ. πέθανε ετών 66 στη φυλακή

*Αναξαγόρας*, φιλόσοφος και αστρονόμος: 428 π.Χ. πέθανε ετών 72 στην εξορία

*Ηρόδοτος*, ο πατέρας της Ιστορίας: 429 π.Χ. πέθανε ετών 59 στην εξορία

*Ικτίνος*, αρχιτέκτονας του Παρθενώνα: 420 π.Χ. πέθανε στην εξορία

*Σοφοκλής*, κορυφαίος τραγικός ποιητής: 406 π.Χ. πέθανε ετών 90 στην εξορία από πείνα

*Ευριπίδης*, κορυφαίος τραγικός ποιητής: 406 π.Χ. πέθανε ετών 74 στην εξορία

*Αλκιβιάδης*, πολιτικός της Αθήνας: 404 π.Χ. πέθανε ετών 48 στην εξορία

*Σωκράτης*, φιλόσοφος: 399 π.Χ. ετών 71 ήπιε το κώνειο

*Θουκυδίδης*, ιστορικός 396 π.Χ. πέθανε ετών 64 στην εξορία

*Αριστοφάνης*, κωμοδιογράφος: 385 π.Χ. ετών 61 πέθανε στην εξορία από πείνα

*Πλάτων*, φιλόσοφος: 347 π.Χ. πέθανε ετών 80 στην εξορία

*Ισοκράτης*, ρήτορας: 338 π.Χ. πέθανε ετών 99 στην εξορία

*Δημοσθένης*, ρήτορας: 322 π.Χ. πέθανε ετών 62 ήπιε δηλητήριο
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Τι κάνει μια χώρα για έναν πολίτη της που αρνείται παρανόμως να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα της καταγωγής του όπου και διαμένει, επειδή έχει αποκτήσει ξένη (Κολομβιανή) υπηκοότητα;*
Πιθανές εκδοχές
1.. Τον απελαύνει από την χώρα. 

2.. Τον Φυλακίζει.

3..  Στερεί τα πολιτικά του δικαιώματα.   

4.. Τον αναγκάζει να πληρώσει βαρύ χρηματικό πρόστιμο.
*Αν όμως η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα τότε :*
Παίρνει από αυτόν 14.000 δρχ. τον κάνει Πρόεδρο Τμήματος Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Οικονομίας (1982-1985), Διοικητή της Εμπορικής Τράπεζας (1981-1982),

Πρόεδρο  του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (1979-1981), διευθυντή του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών το 2001..
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο *Κώστας Βαΐτσης*
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Τι κάνει μια χώρα για έναν πολίτη της που αρνείται παρανόμως να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής του ;*
Πιθανές εκδοχές
1.. Τον στιγματίζει ως φυγόστρατο. 

2.. Δεν του επιτρέπει να εργαστεί στο δημόσιο. 

3.. Δεν του επιτρέπει την κατοχή όπλου.
*Αν όμως η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα τότε :*
Παίρνει από αυτόν 29.000 δρχ, τον απαλλάσσει από την θητεία και τον κάνει  ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΜΥΝΑΣ έτσι ώστε να έχει υπό της εντολές του ολόκληρο το στράτευμα, να προχωρεί σε συμφωνίες αγορών πολεμικού υλικού πολλών εκατομμυρίων Ευρώ,

την ώρα που εάν του δώσουν  ένα G3, θα το πιάσει από την κάνη.
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο *Άκης Τσοχατζόπουλος*
----------------------------------------------------------------------------------------------------
*Τι κάνει μια χώρα για έναν πολίτη της που αρνείται να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του προφασιζόμενος δύο φορές τον επικίνδυνο τρελό με σκοπό να τον βγάλουν Ι-5 ως βαριά ψυχικά νοσούντα με τάσεις αυτοκτονίας;

(Πράγμα που τελικά και έγινε)*
Πιθανές εκδοχές
1.. Τον οδηγεί σε ψυχιατρική κλινική έως ότου θεραπευτεί.     

2.. Δεν του δίνει άδεια οδήγησης    

3.. Δεν του επιτρέπει να αποκτήσει άδεια οπλοφορίας
*Αν όμως η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα τότε :*
Τον κάνει τον πιο καλοπληρωμένο δημοσιογράφο της Ελλάδος με 80.000.000 δρχ. συμβόλαιο τον μήνα, του επιτρέπει να οδηγεί πανάκριβα JEEP, του χορηγεί όπλο χωρίς προφανώς χαρτί ψυχιάτρου,

του χορηγεί και δεύτερο όπλο, αφού αυτός έχει δηλώσει απώλεια του πρώτου όπλου, και μετά από λίγο διάστημα του δίνει  άδεια για τρίτο όπλο αφού αυτός έχει δηλώσει την απώλεια και του δεύτερου!
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο *Μάκης Τριανταφυλλόπουλος* ή 'Ταρζάν'
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Τι κάνει μια χώρα για έναν πολίτη της που αρνείται να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του παριστάνοντας τον τρελό;*
Πιθανές εκδοχές
1.. Τον εισάγει σε κλινική για θεραπεία.    

2.. Του χορηγεί ψυχοφάρμακα.     

3.. Δεν τον αφήνει να εργαστεί στο δημόσιο.    

4.. Δεν του επιτρέπει να καταλάβει οποιαδήποτε υπεύθυνη διοικητική θέση.
*Αν όμως η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα τότε :*
Τον κάνει ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο *Θάνος Μικρούτσικος*

*Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ πάντα ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ.. * 

* και μετά εμείς περιμένουμε καλύτερες μέρες .... *