Οι ελληνικές πρωτιές στον πόλεμο του ΄40

Δημοσίευμα εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», 26/10/2014

Οι ελληνικές πρωτιές στον πόλεμο του ΄40

Το απαράμιλλο πνεύμα αγωνιστικότητας, αντίστασης και εν τέλει ελευθερίας που επέδειξε ο ελληνικός λαός στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αντικατοπτρίζεται στις σελίδες της Ιστορίας, που επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα δεν είχε μόνο ενεργή συμμετοχή, είχε συμμετοχή πρωτοπόρα και γεμάτη διακρίσεις. Επτά δεκαετίες μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων «τρέχει» από τη Διακομματική Επιτροπή, μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής των διακρίσεων αυτών αναδεικνύει μέσα από γνωστά ή λιγότερο γνωστά γεγονότα τα εντυπωσιακά ελληνικά πρωτεία. Δυστυχώς, όχι μόνο θετικά, αλλά και αρνητικά.

Τα αρνητικά «πρωτεία» καθρεφτίζονται γλαφυρά στα συμπεράσματα των γενικών απωλειών: «Ο πληθυσμός της Ελλάδας το καλοκαίρι του 1940 ήταν 7.335.000. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών ανερχόταν σε 6.804.000. Με μέτρο τον προπολεμικό ρυθμό αύξησης του πληθυσμού, αν δεν είχαν μεσολαβήσει ο πόλεμος και η Κατοχή, το 1944 η Ελλάδα θα είχε πληθυσμό 7.745.000 περίπου. Ετσι, οι ανθρώπινες απώλειες υπολογίζονται στο 12% του προπολεμικού πληθυσμού... Σύμφωνα με στατιστικές εκτιμήσεις του ΟΗΕ, στις ζημιές από τον πόλεμο, σε σύγκριση με το ετήσιο εισόδημα, η Ελλάδα έρχεται πρώτη με συντελεστή 170%, ενώ η ηττημένη Γερμανία δεύτερη με συντελεστή 135%» (ΓΕΣ/ΔΙΣ, 2009, Δοξιάδης, 1947).

Ωστόσο, οι θετικές πρωτιές, οι πρωτοπόρες δράσεις και οι αποκλειστικότητες υπερτερούν, καταδεικνύοντας ότι η ελληνική ορμή για ανεξαρτησία και ελευθερία δεν εκδηλώνεται σαν μια στιγμιαία, παρορμητική έξαρση, που κορυφώνεται τη στιγμή της αναμέτρησης στα αλβανικά βουνά, αλλά βρίσκεται παντού σαν μια διαρκής, διαχρονική τάση, που χαρακτηρίζει όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Κάτι που μπορεί κανείς να διαπιστώσει μέσα από την καταγραφή που ακολουθεί.

Η μεγαλειώδης αντίσταση στα οχυρά Ρούπελ και η αήττητη Μεραρχία Ιππικού

Μετά την αποτυχία της ιταλικής εαρινής αντεπίθεσης, στις 6 Απριλίου, η Ελλάδα δέχεται και γερμανική επίθεση. Η μάχη στα οχυρά της γραμμής Μεταξά (γνωστά περισσότερο ως οχυρά Ρούπελ) υπήρξε απαράμιλλη, για τον έως τότε πόλεμο, σε ένταση, πείσμα και πολεμικό πνεύμα απέναντι στον γερμανικό στρατό. Οι υπερασπιστές των οχυρών εξήλθαν με τον οπλισμό και την πολεμική σημαία τους. Κατά την παράδοση, οι Γερμανοί «μιλάν με απορία για την ελληνική άμυνα, που τη χαρακτηρίζουν μεγαλειώδη. Ο στρατηγός Μπαίμε, ο ίδιος που διεύθυνε τον κατά μέτωπον αγώνα, δεν πιστεύει στα μάτια του όταν βλέπει το Περιθώρι με 120 μόνο φαντάρους φρουρά να έχει πιάσει 300 Γερμανούς αιχμαλώτους. Αυτό τον κάνει να πει στον μέραρχό μας πως λυπάται ότι τέτοιος στρατός σαν τον ελληνικό δεν ήτανε σύμμαχος του Αξονα παρά αντίπαλος» (Ζαλοκώστας, 2011).

Λόγω της πεισματώδους αντίστασης στη γραμμή Μεταξά, οι Γερμανοί αναζήτησαν δευτερεύοντα ελιγμό για να υπερκεράσουν την ελληνική άμυνα. Κατέβαλαν τάχιστα τη γιουγκοσλαβική αντίσταση και επιχείρησαν γρήγορη προέλαση προς τον Νότο, αποκόπτοντας, τελικά, την ελληνική στρατιά του αλβανικού μετώπου από τις δυνάμεις στα ανατολικά της χώρας και περικυκλώνοντάς τη.

Η πορεία των γερμανικών δυνάμεων ανεκόπη αρχικά από τη σθεναρή αντίσταση του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ), το οποίο διεύρυνε τον τομέα δράσης του προς τα δυτικά ως τον Αξιό, καλύπτοντας έτσι τον κρίσιμο διάδρομο Μοναστηρίου - Κοζάνης. Στις αμυνόμενες ελληνικές δυνάμεις περιλαμβανόταν μία από τις καλύτερες μονάδες του Ελληνικού Στρατού, η Μεραρχία Ιππικού, υπό τον υποστράτηγο Γεώργιο Στανωτά. Σύντομα έλαβε θέσεις στο όρος Βαρνούς, δυτικά της Φλώρινας, υπό συνθήκες χιονόπτωσης εναλλασσόμενης με βροχή και ομίχλη, σε 1.400 μέτρα ύψος. Αποστολή της ήταν να αποκλείσει τον πλέον σημαντικό διάδρομο, που οδηγούσε από βόρεια προς Κρυσταλλοπηγή, Κορυτσά και Καστοριά. Στις 11 Απριλίου γερμανικά τμήματα της 73ης Μεραρχίας Πεζικού και φάλαγγες αρμάτων της επίλεκτης 1ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας των S.S. με τίτλο «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ», με διοικητή τον στρατηγό Zep Dietrich, δυνάμεως 9.000 ανδρών, που είχε διακριθεί στη κατάληψη της Πολωνίας και της Γαλλίας, επιχείρησαν να εκβιάσουν δίοδο προς τον Νότο.

«Πλησιάζοντας τις ελληνικές γραμμές βλήθηκαν από τους ιππείς, που είχαν αφιππεύσει και μάχονταν ως πεζοί, και από το πυροβολικό της Μεραρχίας Ιππικού. Η σύγκρουση γενικεύτηκε όταν οι Γερμανοί αναπτύχθηκαν και ανταπέδωσαν τα πυρά. Οι εύστοχες βολές των πυροβολητών και η δυσκολία των Γερμανών να κινηθούν πάνω στα υψώματα δημιούργησαν γρήγορα άσχημες συνθήκες για τους επιτιθέμενους και, ευρισκόμενοι υπό το βάρος των αυξανόμενων απωλειών, άρχιζαν να κλονίζονται. Οι θαρραλέοι ιππείς, που είχαν αφιππεύσει, πολεμώντας με τις αραβίδες και τα λίγα πολυβόλα τους, με την περιορισμένη αλλά επιτυχή υποστήριξη κατάλληλα ταγμένου πυροβολικού, επέτυχαν να αναχαιτίσουν την επίθεση του εχθρικού πεζικού. Οι Γερμανοί αντιλήφθηκαν το μάταιο των προσπαθειών τους και αναδιπλώθηκαν. Σύντομα οι οπισθοχωρούντες Γερμανοί, καταδιωκόμενοι από τους ιππείς του Στανωτά, τράπηκαν σε φυγή.... Τελικά, μετά τη συνθηκολόγηση, στις 24/25 Απριλίου, η νικηφόρος Μεραρχία Ιππικού αναγκάστηκε να αυτοδιαλυθεί, αφού αντιμετώπισε τις καλύτερες μονάδες του ιταλικού και του γερμανικού στρατού, χωρίς να έχει υποστεί καμία ήττα στο πεδίο της μάχης» (Νοταρίδης, 2013). Το περιστατικό αποκτά ιδιαίτερη αξία, αν ληφθεί υπόψη ότι η χρήση του ιππικού ως όπλου κύριας κρούσης έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί από το 1917, στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα άρματα μάχης.

Εναντίον όλων

Στις 21 Απριλίου ο στρατηγός Τσολάκογλου, χωρίς να λάβει υπόψη του τη θέση της πολιτικής ηγεσίας, προχωρά στην υπογραφή συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς, καθώς πρώτη η Ελλάδα αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα τη σχεδιασμένη επίθεση και των δύο μεγάλων δυνάμεων του Αξονα, της Ιταλίας και της Γερμανίας. Η Ελλάδα, επίσης, βρέθηκε στην εξαιρετικά δυσχερή θέση να έλθει αντιμέτωπη με τους στρατούς συνολικά τεσσάρων χωρών: της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Αλβανίας και της Βουλγαρίας.

Γιώργος Κοκκίνης - Γιάννης Μαθιουδάκης

Η ξαφνική αλλαγή στρατηγικής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που μέσα σε διάστημα λίγων ημερών είδε τη στρατιωτική ηγεσία και τους δικαστές

Δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», 26 Οκτωβρίου 2014

Η ξαφνική αλλαγή στρατηγικής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που μέσα σε διάστημα λίγων ημερών είδε τη στρατιωτική ηγεσία και τους δικαστές

Σε «στρατηγικά» ανοίγματα προκειμένου να διεισδύσει εκλογικά σε δεξαμενές πιο «σκληρών» ψηφοφόρων, όπου η Αριστερά είχε παραδοσιακά χαμηλά ποσοστά, επιδίδεται το τελευταίο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας. Οι εισηγήσεις που... εδώ και αρκετό καιρό δεχόταν να συναντήσει τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο και εν συνεχεία να προχωρήσει σε μια δήλωση στήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων υιοθετήθηκαν τελικά αυτήν την εβδομάδα.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με πληροφορίες είχε εδώ και αρκετό διάστημα στην ατζέντα του ένα τέτοιο άνοιγμα, καθώς θεωρεί ότι υπάρχει «πρόσφορο έδαφος» σε όσους υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Εξάλλου, ο ίδιος και -κυρίως- οι επιτελείς του γνωρίζουν ότι από την αρχή της κρίσης οι στρατιωτικοί έχουν δεχθεί τεράστιες μειώσεις στους μισθούς και είναι «στα κάγκελα».

Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε πριν από λίγες μέρες ως «σωτήρας» να υποσχεθεί ότι σταδιακά -εάν γίνει κυβέρνηση- θα επαναφέρει τις αποδοχές τους στα επίπεδα του 2009. Ο ίδιος, μάλιστα, εκτιμώντας την απήχηση που έχει στην κοινωνία η στρατιωτική ηγεσία, ξεκαθάρισε: «Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων περιβάλλεται από εμπιστοσύνη, γιατί το κράτος θα έχει συνέχεια».

Την ίδια ώρα βρήκε την ευκαιρία να εμφανίσει το «πατριωτικό» πρόσωπό του, καθώς κατακεραύνωσε τη στάση της Τουρκίας σχετικά με την κυπριακή ΑΟΖ. Όλα αυτά, λοιπόν, εντάσσονται στη στροφή που επιχειρεί σταδιακά η ηγεσία του κόμματος σε ένα εκλογικό σώμα, το οποίο βρίσκεται αρκετά μακριά από τα «αριστερίστικα» συνθήματα.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι η Κουμουνδούρου προσβλέπει στην κατακόρυφη αύξηση των ψηφοφόρων της από τη συγκεκριμένη δεξαμενή όμως η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στη λογική «μάζευε και ας είναι ρώγες»! Στον αντίποδα, πάντως, στα κεντρικά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν βρίσκονται όλοι στο ίδιο μήκος κύματος με την ηγεσία, μια και υπάρχουν στελέχη που μετά βδελυγμίας απορρίπτουν οποιαδήποτε κίνηση «πλευρίσματος» των στρατιωτικών.

Άλλο ένα στοιχείο που δείχνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να απλώσει δίχτυα σε κοινωνικές ομάδες στις οποίες μέχρι πρότινος δεν είχε ερείσματα είναι η πρόσφατη συνάντηση με τους δικαστές. Εκμεταλλευόμενος τις οικονομικές εκκρεμότητες της κυβέρνησης προς τους δικαστές μετά τη δικαίωσή τους από το Μισθοδικείο, υποσχέθηκε και σε αυτήν την περίπτωση ότι θα «τα δώσει όλα». Να θυμίσουμε ότι πριν από περίπου 10 μέρες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε την αναγκαιότητα σεβασμού της δικαστικής απόφασης του Μισθοδικείου που δικαιώνει τις δικαστικές ενώσεις και σημείωσε ότι η εισοδηματική αποκατάσταση όσων έχουν υποστεί περικοπές πρέπει να γίνει με τρόπο συντεταγμένο και ορθολογικό.

Όταν οι συνιστώσες ήθελαν μισθούς ειδικευμένου εργάτη (!) για τους αξιωματικούς

Κατάργηση επαγγελματικού στρατού και επέκταση του ασύλου σε όλους τους εργασιακούς χώρους

ΜΠΟΡΕΙ ο Αλέξης Τσίπρας να ποντάρει στην προσέγγιση με τους στρατιωτικούς για να αυξήσει τα κουκιά, όμως την ίδια γνώμη δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι συνιστώσες του κόμματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το «Κείμενο Συμβολής» της Κομμουνιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ που κατατέθηκε κατά τη διάρκεια του περσινού Ιδρυτικού Συνεδρίου. Τα εν λόγω στελέχη πρότειναν τότε (σε αντίθεση με την αύξηση των μισθών που υποσχέθηκε πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης) να μειωθούν οι αποδοχές των αξιωματικών στα επίπεδα «του μισθού ενός ειδικευμένου εργάτη»!

Συν τοις άλλοις η Κομμουνιστική Τάση υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προχωρήσει στην κατάργηση του επαγγελματικού στρατού αλλά και «στην πλαισίωση του στρατού από στρατιωτικά αποσπάσματα των εργατικών οργανώσεων που θα εκπαιδευτούν στα στρατόπεδα με έξοδα του κράτους».

Χειρότερα είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά τα Σώματα Ασφαλείας, όπου τα εν λόγω στελέχη κάνουν λόγο για «κατάργηση όλων των ειδικών δυνάμεων καταστολής και αστυνόμευσης των αγώνων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Απαγόρευση παρουσίας των Σωμάτων Ασφαλείας στους χώρους στους οποίους διεξάγεται πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα και επέκταση του ασύλου σε όλους τους εκπαιδευτικούς και εργασιακούς χώρους».

Την ίδια ώρα, πάντως, που ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της συνάντησης του με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η επανασχεδίαση της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων από μηδενική βάση, όπως επίσης και η συγχώνευση επιτελικών λειτουργιών για περιορισμό της γραφειοκρατίας, του κόστους και του προσωπικού.

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στο ίδιο κείμενο υπάρχει η ερώτηση «ήταν το επίπεδο της αποτρεπτικής ικανότητας των Ε.Δ. αντίστοιχο με τις θυσίες του ελληνικού λαού;», με την απάντηση να αναφέρει «όχι»!

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εάν έρθει στην κυβέρνηση, σκοπεύει να θεσπίσει ακόμα δύο ανεξάρτητες Αρχές: Του Συνηγόρου του Στρατιωτικού και του Γενικού Επιθεωρητή Οικονομικών της Άμυνας. Κάτι αντίστοιχο υπήρξε μόνο στη Σοβιετική Ρωσία, όταν δίπλα σε κάθε διοίκηση υπήρχε και ένας «πολιτικός» αξιωματικός - κομισάριος.

Τέλος, αλήστου μνήμης παραμένει και η δήλωση του αρμοδίου για τις Ε.Δ. Γιάννη Ταφύλλη, ο οποίος σε εκδήλωση για την παρουσίαση των θέσεων του κόμματος είχε ευαγγελιστεί ότι οι Ε.Δ. πρέπει να είναι ισχυρές για να αντιμετωπίσουν τις «απειλές διεθνών δυνάμεων που μπορεί να υπάρξουν αν οι Έλληνες αντισταθούν».

Οι κόντρες με τους δικαστές

Πάντως, οι κόντρες που κατά καιρούς άνοιξε η Κουμουνδούρου με τους δικαστές ήταν αρκετές. Κατά κύριο λόγο αφορούσαν παράνομες (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) προφυλακίσεις που σχετίζονται με τρομοκρατικές ενέργειες (όπως του Σάββα Ξηρού). Αυτές προκάλεσαν μεγάλο χάσμα και, ως εκ τούτου, ο Αλέξης Τσίπρας (που σύντομα προβλέπει εκλογές) αποφάσισε να ξεκινήσει την επαναπροσέγγιση.

Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο Τσίπρα για να κυβερνήσει περνά μέσα από μια σειρά «ανοιγμάτων», τα οποία έχει ήδη ξεκινήσει από την Εκκλησία και την επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Και, βέβαια, λίγες μέρες αργότερα ήρθε να επιβεβαιωθεί η «ιερή» στροφή με το ταξίδι στο Βατικανό και τη συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο. Όλα αυτά αναμένεται να συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να αλιεύσει ψήφους, τις οποίες στις προηγούμενες εκλογικές, μάχες είχε χαμένες από χέρι.

48ωρη απεργία στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, απλήρωτοι για 2 μήνες

Προβλήματα στη μισθοδοσία των υπαλλήλων φαίνεται να αντιμετωπίζει για μια ακόμη φορά το ραδιόφωνο της Αριστεράς. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Τεχνικών της Ελληνικής Ραδιοφωνίας αποφάσισε την πραγματοποίηση της  εξαγγελθείσας 48ωρης απεργιακής κινητοποίησης στο ραδιοσταθμό «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» για αυτή τη Δευτέρα 06/10/2014 από τις 05:00 π.μ. έως τις 05:00 π.μ. της Τετάρτης 08/10/2014 με αίτημα την εξόφληση των δεδουλευμένων των μηνών Αυγούστου 2014 και Σεπτεμβρίου 2014 στους εργαζόμενους Τεχνικούς (ηχολήπτες και ηλεκτρονικούς) του ραδιοσταθμού.

 Η απόφαση ήρθε μετά την άρνηση της διοίκησης του ραδιοσταθμού «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» να παραστεί στο δημόσιο διάλογο στον ΟΜΕΔ. «Καλούμε την Διοίκηση του ραδιοσταθμού να προχωρήσει στην άμεση αποπληρωμή όλων των δεδουλευμένων.»

Το περιστατικό σημειώνεται τη στιγμή που το κόμμα της αριστεράς τρέχει τα δυο μεγάλα επικοινωνιακά φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις λόγω της απληρωσιάς είχαν σημειωθεί το 2010 αλλά και το 2012. Αντίστοιχα άσχημη φαίνεται να είναι η κατάσταση με τη μισθοδοσία και σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα του κόμματος, όπως το left.gr.
- See more at: http://www.radiofono.gr/node/4540#sthash.OimaiQsu.dpuf