Στον ιστότοπό μου αναρτώνται κείμενα διαφορετικής προέλευσης, για να επισημαίνονται με τρόπο πολυφωνικό μεν, επιλεγμένο δε (με κριτήριο την - κατά την δική μας, αναγκαία, κρίση – υγιή, εθνικά και τεκτονικά, διέγερση της συνείδησής μας, ως Ελλήνων πολιτών και τεκτόνων), γεγονότα επίκαιρα, στοχασμοί πολιτικοί και προβληματισμοί διαχρονικοί, όπως αναδεικνύονται μέσα από την κοινωνία μας, από ανθρώπους κατά τεκμήριο εκτός του τεκτονισμού, περιορίζοντας στο ελάχιστο προσωπικές μας, ειδικές ή μη, απόψεις, από όσα θα έχετε αντιληφθεί. Και πάντοτε αναφέρεται η πηγή (εκτός αν υπάρχει ενάντιος λόγος ή τυχαία παράλειψη).

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ

Βούλγαρος καθηγητής βάζει στη θέση τους τους Σκοπιανούς



Σε συνέντευξή του στο κανάλι των Σκοπίων ο Βούλγαρος καθηγητής ιστορίας, Μπότζινταρ Ντιμιτρόφ απάντησε σε ορισμένες ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του Νοτιοσλάβου -των Σκοπίων- δημοσιογράφου Μάριαν Νικολόφσκι.
 
Διανθίζουμε μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Φόκους:

Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το μακεδονικό έθνος;
Ντιμιτρόφ: Ποτέ δεν αποκάλεσα «μακεδονικό έθνος» ούτε σε πολιτικούς ούτε σε ιστορικούς και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές τις ανοησίες.

Ερώτηση: Πώς μπορείτε να καθορίσετε το μακεδονικό έθνος και τον μακεδονικό λαό;
Ντιμιτρόφ: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι ο βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του «Μακεδονισμού» ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889, που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος, εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Μ’ αυτό τον τρόπο θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση».
 
Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;
Ντιμιτρόφ: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.

Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;
Ντιμιτρόφ: Ποιος ηλίθιος σάς είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;

Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-Μακεδόνας;

Ντιμιτρόφ: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες. Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος. Κανείς κόπανος* δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα. Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ, είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του «Μακεδονισμού», αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται λεηλασία. Στους στρατούς όλου του κόσμου η λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.

Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;
Ντιμιτρόφ: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν Σαμουήλ. Έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12ου αιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμουήλ αναγράφεται ως Σαμουήλ, τσάρος της Βουλγαρίας, που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι (Βιτώλια, Μπίτολα), σε αρχαιολογικές ανασκαφές, βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «Στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ, αυτοκράτορα των Βουλγάρων, που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων» [Аз цар Иван Владислав самодържец (цар) Български, българинро дом… построих крепост та Битоля заспасение на животана българите].

Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανεψιός του Σαμουήλ. Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο που να γράφει ο Σαμουήλ ήταν… «Μακεδόνας»!


* τη βουλγαρική λέξη тъпанар (τ’πανάρ), εκτός από κόπανος, οι Βούλγαροι τη χρησιμοποιούν και ως βλάκας (μαλάκας).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευπρόσδεκτα τα καλοπροαίρετα, ευπρεπή και τεκμηριωμένα σχόλια, γιατί αυτό θεωρώ ελληνικό τρόπο.
Διευκρινίζεται ότι δεν δεσμεύομαι να απαντώ σε όλα τα σχόλια και η παράλειψη απάντησης δεν σημαίνει παραδοχή οποιουδήποτε σχολίου ή άποψης.