Πριν ακριβώς δέκα χρόνια είχα κάνει ένα άρθρο για το ΑΒΑΤΟΝ που αναδημοσίευσα σε αυτό το blog αφιερωμένο στο μοναδικό ιερό των Αιγυπτίων Θεών που είχε φτιάξει ο Ηρώδης ο Αττικός και βρίσκεται στη Νέα Μάκρη.
Τα θαυμάσια αγάλματα του Όσιρη και της Ίσιδας και όλα τα άλλα ευρήματα είχαν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση γιατί οι πρόγονοι μας είχαν φροντίσει να τα θάψουν οι ίδιοι για να μην τα καταστρέψουν οι βάρβαροι που επέλαυναν. Η Ίσιδα που είχε μορφή και σύμβολα της Δήμητρας και της Αφροδίτης αφού εκείνη την εποχή στα τέλη της Ελληνιστικής Περιόδου και με τον επηρεασμό των Πτολεμαίων στα μυστήρια και τη λατρεία στην Μεσόγειο υπήρξε ο πρώτος συγκρητισμός.
Και οι Έλληνες γνώριζαν ότι «Όσιρις δε εστί Διόνυσος κατά Ελλάδα γλώσσαν». Και ήταν οι πρόγονοι μας Έλληνες που προσπάθησαν να τα σώσουν από αυτούς που δεν ήξεραν τι σημαίνει ανοχή και αποδοχή του άλλου.
Η προσπάθεια που έγινε από τον τότε Δήμαρχο , τους αρχαιολόγους, τους εργάτες και τους κάτοικους της Νέας Μάκρης ήταν μοναδική και όλοι συνεργάστηκαν με τα ελάχιστα μέσα που τους προφέρθηκαν, με προσωπικό μόχθο και με περίσσευμα καρδιάς για να αποκαλύψουν και να διασώσουν το ιερό. Δέκα χρόνια μετά , στις 19 Ιουνίου 2018, οι βάρβαροι μπήκαν τελικά στον ιερό χώρο και βανδάλισαν τα αγάλματα. Ευτυχώς ήταν αντίγραφα αφού τα πρωτότυπα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μαραθώνα. Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία ούτε για την πράξη , ούτε για την αντίληψη των θλιβερών ανωνύμων. Θλιβερός άγνωστε φίλε μου, γιατί οι Έλληνες μέσα στα πολλά δίδαξαν αιώνες πριν και την ανοχή ακόμα και την επιείκεια προς το ξένο, το περίεργο και το άγνωστο. Όχι όμως το μίσος.
Γιατί τόσο μίσος, γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευπρόσδεκτα τα καλοπροαίρετα, ευπρεπή και τεκμηριωμένα σχόλια, γιατί αυτό θεωρώ ελληνικό τρόπο.
Διευκρινίζεται ότι δεν δεσμεύομαι να απαντώ σε όλα τα σχόλια και η παράλειψη απάντησης δεν σημαίνει παραδοχή οποιουδήποτε σχολίου ή άποψης.