Ελλάδα και Έλληνες

Συντοπίτες, συμπολίτες, συμπατριώτες Έλληνες ομοεθνείς,

Εγώ ένας άσημος Έλληνας, κάτοικος αυτού του τόπου και ένας από τους πολλούς Τέκτονες της πατρίδας μας, θέλω να εγείρω την φωνή μου μέσα από την λαίλαπα των επιλογών ανάξιων ανθρώπων ή ανάξιων Ελλήνων που καταδυναστεύουν και καταταλαιπωρούν αλλά και οδηγούν στον όλεθρο την πατρίδα μου.

Την πολιτεία που έχει τις ρίζες της όχι απλά στην Αρχαιότητα, όχι απλά στο Βυζάντιο, όχι απλά στην επανάσταση του ΄21 και τις μετέπειτα εξελίξεις, αλλά αυτή την πατρίδα που έχει τις ρίζες της στη συνείδηση της οικουμένης.

Η Ελλάδα είναι ένας τόπος αλλά είναι και μία έννοια, είναι ένας τόπος μικρός αλλά μία παγκόσμια  έννοια, εκφράζει ότι πιο ανθρώπινο, ότι πιο δημοκρατικό με την Ελληνική έννοια, ότι πιο βαθειά αρμονικό, εκφράζει τον άνθρωπο σε αρμονία με τον γύρω του κόσμο. Αυτή είναι η πατρίδα μου, αυτή την πατρίδα άνομα, αήθη, απάνθρωπα συμφέροντα βυσσοδομούν να καταστρέψουν. 

Ο Τεκτονισμός είναι ένας θεσμός που δεν αρέσκεται στη φλυαρία, είναι ένας θεσμός που βλέπει, ακούει, σιωπά, μαθαίνει όμως τους Τέκτονες και αξιώνει από τους Τέκτονες να βλέπουν, να ενεργούν κατά συνείδηση, γι΄ αυτό τον λόγο, εγώ, ο Έλληνας Τέκτονας, δίχως να τολμώ να φέρω στους ώμους μου την ευθύνη της εκπροσώπησης του Τεκτονικού κόσμου, πιστεύοντας όμως βαθειά στην ψυχή μου και στο μυαλό μου ότι είμαι σε αρμονία με την σκέψη τους και τα συναισθήματά τους θέλω να διατυμπανίσω τη λύπη για την κατάσταση που μας επιβλήθηκε, τη λύπη μου για όλη αυτή την εξέλιξη που οδήγησε στην ταπείνωση που προσπαθούν να μας επιβάλλουν σαν εθνικό γνώρισμα πια, στην απαξίωση, θέλω όμως και να εκφράσω την αποφασιστικότητά μου να μην το αφήσω αυτό να περάσει, να μην το αφήσω αυτό να εδραιωθεί, αλλά να ατενίσω το αύριο με αισιοδοξία, να ατενίσω το αύριο, την ελπίδα και να παλέψω με όποιο τρόπο η συνείδησή μου μπορεί να ορίσει και δυνατότητές μου μπορούν να επιτρέψουν.

Σήμερα όμως θέλω να εκφράσω και την οδύνη μου για τον εξευτελισμό μίας κοινωνίας, τον θάνατο της λογικής, αλλά και της τιμής ενός συμπατριώτη, ενός συναγωνιστή για τις ιδέες του, ενός αγωνιστή για την κοινωνία μας και αντί ανθέων στο μνήμα της ιστορίας του να αποτείνω ένα και μόνο ευχαριστώ στους πολλούς ήρωες που έζησαν, έδρασαν και πέθαναν για να μπορούσαμε εμείς να έχουμε την εξουσία της διατήρησης αυτής της πατρίδας αλλά και να έχουμε το όραμα του μεγαλείου της, του μεγαλείου των ανθρώπων της βασικά και να μπορούμε να θυμόμαστε και να ελπίζουμε, να ελπίζουμε και να αγωνιζόμαστε γι΄ αυτό με στόχο πάντα τον άνθρωπο, με στόχο πάντα την Δημοκρατία, με στόχο πάντα την Ελευθερία, λέγοντας Ελευθερία δε μιλάμε για την Ακαδημαϊκή και μόνον Ελευθερία, μιλάμε για τη Ελευθερία στο να σκεπτόμαστε, στο να εκφραζόμαστε, στο να ενεργούμε και μιλώντας για Ελευθερία του να ενεργούμε να μιλάμε και την Ελευθερία στην λήψη αποφάσεων για την διακυβέρνησή μας, στην λήψη αποφάσεων για την διαχείριση των συμφερόντων του τόπου, στην λήψη αποφάσεων για την βέλτιστη αποδοτικότητα των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου για χάριν όμως των ίδιων των ανθρώπων του τόπου.

Όμως είμαστε άξιοι για την ευθύνη της τέτοιας εξουσίας, και της διαδοχής τέτοιων ηρώων;

Οι επιλογές, οι προβληματισμοί, οι ανησυχίες και η καθημερινή πράξη και κοινωνικότητά μας, δυστυχώς, δεν βεβαιώνουν για τέτοια αξιοσύνη.

Τι μένει;

Αυτοδιάθεση, ανεξαρτησία, Εθνική κυριαρχία, είναι απαραίτητα για την υγιή ανάπτυξη των ανθρώπων αυτού του τόπου. Αυτής της πατρίδας, αυτού του Έθνους, δίχως αυτά δεν μπορούμε να υπάρχουμε, δεν θα είμαστε παρά όργανα, όργανα ιδεών και συμφερόντων, κάθε άλλο παρά ανθρώπινων, παρά φιλάνθρωπων, παρά φιλελληνικών και λέγοντας φιλελληνικών δεν εννοούμε ελεήμονες, αλλογενείς, απεναντίας εννοούμε ιδέες και δράσεις σύμφωνες με τις πανανθρώπινες διαχρονικές αξίες, εκείνες τις αξίες που έκαναν τον άνθρωπο κέντρο του κόσμου. Όμως αυτά απαιτούν σύνεση πολιτών και ηγετών, υγιή κοινωνική ηθική (άρα και ατομική  καλλιέργεια της συνείδησης), βούληση και συνειδητότητα  εθνωφελή, χάριν της βελτίωσης ατόμων και κοινωνίας.

Το έχουμε; Το μπορούμε; 

Αυτήν την φωνή, αυτό το μήνυμα που βγαίνει μέσα από την ψυχή μου, θέλω να μοιραστώ μαζί σας συνέλληνες, συμπατριώτες, συντοπίτες,  ένας καθημερινός Έλληνας Τέκτονας.