Δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», 24 Φεβρουαρίου 2015
Όταν ο Δρ. Βαρουφάκης
διαψεύδει τον υπουργό «Γιάνη»
«Το Μνημόνιο τελείωσε, το αφήσαμε πίσω
μας», τόνιζε με ικανοποίηση ο υπουργός Οικονομικών μετά τη συνεδρίαση του
Eurogroup της Παρασκευής.
Πολλοί αμφισβήτησαν την αισιοδοξία αυτή, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι ο πιο μεγάλος επικριτής των αποφάσεων του υπουργού είναι ο ίδιος ο «Γιάνης» Βαρουφάκης μέσα από τα δικά του κείμενα που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στο protagon.gr.
Πολλοί αμφισβήτησαν την αισιοδοξία αυτή, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι ο πιο μεγάλος επικριτής των αποφάσεων του υπουργού είναι ο ίδιος ο «Γιάνης» Βαρουφάκης μέσα από τα δικά του κείμενα που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στο protagon.gr.
Ο Ελεύθερος Τύπος, παραθέτοντας
αποσπάσματα από τα άρθρα του κ. Βαρουφάκη, επιχειρεί ένα «διάλογο» μεταξύ του
υπουργού και του καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας «που προσποιείται τον
οικονομολόγο, όπως αυτοσυστήνεται» στο protagon.gr, Γ. Βαρουφάκη.
1. Τελείωσε λοιπόν το Μνημόνιο; Όχι
βέβαια θα απαντούσε ο οικονομολόγος στον υπουργό και θα του θύμιζε τι έγραφε ο
ίδιος στις 12 Οκτωβρίου 2013:
«Για να είμαι δίκαιος, το ίδιο λάθος με
την κυβέρνηση (σ.σ.: την τότε ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.) κάνει και η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ),
υποσχόμενη πως, με την εκλογή της, η χώρα θα απελευθερωθεί από το Μνημόνιο, θα
δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, θα σταματήσει η ύφεση. Κάπως έτσι
κυβέρνηση και αντιπολίτευση απλά χάνουν τη δυνατότητά τους να επηρεάζουν την
κοινή γνώμη. Εξαναγκάζουν την κοινή γνώμη, τους πολίτες, να αγνοούν τους
πολιτικούς τους οποίους μπορεί και να ψηφίζουν. Πρόκειται για Μεγάλη Ήττα της
Δημοκρατίας, καθώς τίποτα δεν τροφοδοτεί το νιχιλισμό στον οποίο επενδύουν τα
ερπετά της Χρυσής Αυγής περισσότερο από το αυτό συναίσθημα της απαξίωσης προς
τα δημοκρατικά κόμματα». Επομένως, ο Γ. Βαρουφάκης θα εγκαλούσε τον υπουργό για
έπαρση στα περί τέλους του Μνημονίου.
2. Ναι, αλλά ο υπουργός θα αντέκρουε
τους ισχυρισμούς αυτούς λέγοντας ότι το Μνημόνιο τελείωσε και το μόνο που
επεκτείνουμε είναι η δανειακή σύμβαση, όπως υποστηρίζουν και τα υπόλοιπα
στελέχη της κυβέρνησης. Τι έχει να απαντήσει ο οικονομολόγος; Θα χρησιμοποιούσε
το άρθρο της 4ης Μαρτίου 2012, με το οποίο τότε απαντούσε σε κείμενο του πρώην
υπουργού Στέφανου Μάνου. Έγραφε λοιπόν ο κ. Βαρουφάκης:
«Λέτε, κ. Μάνο, ότι το Μνημόνιο
περιέχει, μέσα στα τόσα που αναφέρει, σοβαρές μεταρρυθμιστικές προτάσεις που
συμπίπτουν με τις δικές σας θέσεις. Έτσι είναι. Αρκετές προτάσεις του
συμπίπτουν και με τις δικές μου θέσεις. Πράγματα που θα έπρεπε να έχουμε
εφαρμόσει χρόνια τώρα. Δεν είναι όμως αυτές οι προτάσεις εκείνες που κάνουν το
Μνημόνιο… Μνημόνιο. Η πεμπτουσία του Μνημονίου (όχι μόνο του δικού μας, αλλά
και της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας) είναι μια τεράστια δανειακή σύμβαση που
φορτώνει με νέα (δημόσια) χρέη ένα πτωχευμένο Δημόσιο, έτσι ώστε να διατηρηθεί
εν ζωή, όσο γίνεται, η τεράστια φούσκα του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα».
Κατά συνέπεια, ο υπουργός συναινεί στην
επέκταση της δανειακής σύμβασης την οποία ο οικονομολόγος θεωρούσε πεμπτουσία
του Μνημονίου.
3. Και ερχόμαστε στο ζήτημα των
μεταρρυθμίσεων, που απέστειλε ο υπουργός την Καθαρά Δευτέρα στους Ευρωπαίους
εταίρους του.
Στη συνέντευξη Τύπου ρωτήθηκε από δημοσιογράφους εάν στις μεταρρυθμίσεις θα ενταχθούν θέματα όπως το ασφαλιστικό ή η αγορά εργασίας και ο υπουργός απάντησε κατηγορηματικά όχι.
Στη συνέντευξη Τύπου ρωτήθηκε από δημοσιογράφους εάν στις μεταρρυθμίσεις θα ενταχθούν θέματα όπως το ασφαλιστικό ή η αγορά εργασίας και ο υπουργός απάντησε κατηγορηματικά όχι.
Ας δούμε όμως τι λέει και ο
οικονομολόγος Βαρουφάκης, επικαλούμενος το άρθρο του στις 5 Φεβρουαρίου 2014
για το τι θα έπρεπε να έκανε η τότε κυβέρνηση:
«Έως ότου αρχίσει η διαπραγμάτευση, που
η Γερμανία αρνείται, μονομερή διακοπή των συνομιλιών με τους υπαλλήλους της
τρόικας και της εφαρμογής του συμφωνημένου “προγράμματος προσαρμογής”, π.χ.
διαθεσιμότητα σε υπηρεσίες που είναι ανόητος ο θεσμός (π.χ. στα πανεπιστήμια,
όπου οι γραμματείες πάσχουν από μεγάλες ελλείψεις προσωπικού) - όχι όμως και
των μεταρρυθμίσεων που εμείς κρίνουμε ότι έχει ανάγκη η χώρα. Π.χ., θα πρότεινα
τη μονομερή εφαρμογή της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων που δεν υπάρχει λόγος
να παραμένουν υπό περιορισμό (π.χ. διάθεση φαρμάκων που δεν απαιτούν
συνταγογράφηση από όσα καταστήματα θέλουν να τα πωλούν), κατάργηση του νόμου
περί απολύσεων (μιας και, πρώτον, όποια επιχείρηση θέλει να απολύσει βρίσκει
τον τρόπο να το κάνει και, δεύτερον, ο υπουργός των Οικονομικών ισχυρίζεται ότι
καμία μεγάλη επιχείρηση δεν θέλει να προβεί σε απολύσεις) κ.λπ.».
Aρα μία χρήσιμη μεταρρύθμιση για τον
οικονομολόγο θα ήταν η κατάργηση του νόμου για τις απολύσεις, την οποία
ξορκίζουν τώρα ο υπουργός και ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ, όπως βέβαια και την
απελευθέρωση των επαγγελμάτων.
4. Επομένως, τι τελικά συνέβη στο
Eurogroup; Κερδίσαμε τίποτε ως χώρα;
Ο υπουργός ήταν ξεκάθαρος: Πετύχαμε σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια τετράμηνη παράταση, χωρίς νέα υφεσιακά μέτρα, και στο διάστημα αυτό θα διαμορφώσουμε μεταρρυθμίσεις και θα «συγγράψουμε» από κοινού με τους θεσμούς το ελληνικό πρόγραμμα ανάπτυξης με πρωτογενή πλεονάσματα που θα ανταποκρίνονται στις οικονομικές συνθήκες.
Ο υπουργός ήταν ξεκάθαρος: Πετύχαμε σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια τετράμηνη παράταση, χωρίς νέα υφεσιακά μέτρα, και στο διάστημα αυτό θα διαμορφώσουμε μεταρρυθμίσεις και θα «συγγράψουμε» από κοινού με τους θεσμούς το ελληνικό πρόγραμμα ανάπτυξης με πρωτογενή πλεονάσματα που θα ανταποκρίνονται στις οικονομικές συνθήκες.
Ο καθηγητής Βαρουφάκης θα ήταν πιο
αυστηρός, θυμίζοντας στον υπουργό το άρθρο στις 8 Δεκεμβρίου 2014:
«Εφαρμόζουν την τακτική τού “προσποιήσου
και επέκτεινε” (extend and pretend αγγλιστί) – δηλαδή δανείζουν ξανά τους
ίδιους πτωχευμένους δανειζόμενους ώστε να προσποιούνται και οι μεν και οι δε
ότι τα αρχικά δάνεια αποπληρώνονται κανονικά (μεγαλώνοντας εν τω μεταξύ τις
μαύρες τρύπες), επεκτείνοντας (ουσιαστικά) τη χρεοκοπία αλλήλων στο
μέλλον.
Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση, το “προσποιήσου και επέκτεινε” το εφάρμοσε η Ευρωπαϊκή Ένωση επί της Ελλάδας εκ μέρους των τραπεζών (ευρωπαϊκών και ελληνικών), που είχαν επιτακτική ανάγκη τη συγκάλυψη των “προβλημάτων” τους, και με το κόστος αυτής της συγκάλυψης να περνά στους πολίτες αρχικά της Ελλάδας και, κάποια στιγμή (όταν το δημόσιο χρέος μας κουρευτεί), της υπόλοιπης Ευρώπης. Το πρόβλημα με την τακτική “προσποιήσου και επέκτεινε” είναι ότι κάποια στιγμή τελειώνουν τα δανεικά».
Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση, το “προσποιήσου και επέκτεινε” το εφάρμοσε η Ευρωπαϊκή Ένωση επί της Ελλάδας εκ μέρους των τραπεζών (ευρωπαϊκών και ελληνικών), που είχαν επιτακτική ανάγκη τη συγκάλυψη των “προβλημάτων” τους, και με το κόστος αυτής της συγκάλυψης να περνά στους πολίτες αρχικά της Ελλάδας και, κάποια στιγμή (όταν το δημόσιο χρέος μας κουρευτεί), της υπόλοιπης Ευρώπης. Το πρόβλημα με την τακτική “προσποιήσου και επέκτεινε” είναι ότι κάποια στιγμή τελειώνουν τα δανεικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευπρόσδεκτα τα καλοπροαίρετα, ευπρεπή και τεκμηριωμένα σχόλια, γιατί αυτό θεωρώ ελληνικό τρόπο.
Διευκρινίζεται ότι δεν δεσμεύομαι να απαντώ σε όλα τα σχόλια και η παράλειψη απάντησης δεν σημαίνει παραδοχή οποιουδήποτε σχολίου ή άποψης.