Φαντάζεστε ένα σημερινό τραπέζι χωρίς ντομάτα και πατάτες; Κι όμως, και
οι δύο αυτοί καρποί της γης μετρούν μόλις δύο αιώνες στην ελληνική
διατροφή. Η ντομάτα έρχεται στη χώρα όταν κάποιος καπουτσίνος μοναχός τη
φυτεύει το 1818 στη γλάστρα της αυλής του. Για αρκετό διάστημα αποτελεί
...
επικίνδυνη τροφή για τους Αθηναίους, μέχρι τη στιγμή
που δοκιμάζεται από τον πρώτο τολμηρό ηλικιωμένο. Αξίζει να σημειωθεί
ότι αρχικά εθεωρείτο φρούτο και χρειάστηκαν να περάσουν κάποια χρόνια
ώστε να περάσει στη μαγειρική. Κάποιες φορές τις έβαζαν στο φούρνο,
ψήνοντάς τες με λίγο μαϊντανό, και όταν έβγαιναν περιχύνονταν με
ελαφρό... αλατόνερο και πιπέρι και αρκετές σταγόνες τσίπουρο ή ούζο.
Άλλοτε κόβονταν σε φέτες, πασπαλίζονταν με αλεύρι και ...τηγανίζονταν με
λάδι σαν ψάρι. Η ιστορία της πατάτας, είναι περισσότερο γνωστή. ΄Οταν ο
Καποδίστριας τη μοίρασε δωρεάν για πρώτη φορά στο Ναύπλιο δεν
ενδιαφέρθηκε κανένας για αυτήν, αλλά όταν την κλείδωσε στις αποθήκες
βάζοντας δήθεν αυστηρούς φρουρούς να τη φυλάσσουν, εξαφανίστηκε
συντόμως, όπως αναφέρει χρονικό της εποχής: "....ριψοκίνδυνοι νέοι υπερπήδων τα τειχία, ήρπαζον σάκους γεωμήλων κι ετρέποντο εις φυγήν"
Πηγή
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευπρόσδεκτα τα καλοπροαίρετα, ευπρεπή και τεκμηριωμένα σχόλια, γιατί αυτό θεωρώ ελληνικό τρόπο.
Διευκρινίζεται ότι δεν δεσμεύομαι να απαντώ σε όλα τα σχόλια και η παράλειψη απάντησης δεν σημαίνει παραδοχή οποιουδήποτε σχολίου ή άποψης.