O εναγκαλισμός της δικαιοσύνης από την πολιτική εξουσία: μια διαρκής παθογένεια που χρήζει θεσμικής αντιμετώπισης - Άρθρο του Προέδρου του ΔΣΑ | Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών

Οι παλινωδίες της μακράς -εν μέσω θέρους- διαδικασίας επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, στην οποία ενεπλάκη ενεργά για πρώτη φορά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και κατέληξε στην πρόσφατη επιλογή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου από την Κυβέρνηση, ανέδειξαν ανάγλυφα τη σταθερή βούληση όλων διαχρονικά των πολιτικών ηγεσιών να ελέγξουν την ηγεσία της Δικαιοσύνης.

Ανεξαρτήτως των εκάστοτε επιλεγόμενων προσώπων, και των συχνά -αλλά όχι πάντα- αναμφισβήτητων ικανοτήτων τους, η πολιτική κηδεμονίατραυματίζει βαθιά το κύρος της Δικαιοσύνηςκαι πλήττει αυτόδηλα την ανεξαρτησία της.Ακόμη κι αν επιλέγονται οι άριστοι, η ίδια η πολιτική φύση της διαδικασίας που προβλέπει το Σύνταγμα, αποδυναμώνει την επιλογή και δημιουργεί στην κοινωνία την εντύπωση ότι το κυρίως ζητούμενο είναι το δικαίωμα επιλογής των αρεστών και όχι κατ’ ανάγκη των αρίστων.

Δικαιώνεται, έτσι, η πάγια στάση του δικηγορικού σώματος, αλλά και του συνόλου σχεδόν της νομικής κοινότητος, πουεπισταμένα έχει προτείνει την αλλαγή του τρόπου της επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, ώστε να διασφαλίζεται η αξιοκρατική επιλογή και η ευρύτερη δυνατή νομιμοποίηση και συναίνεση.Το αίτημα για την αναθεώρηση των σχετικών συνταγματικών διατάξεων είναι πλέον ώριμο,προκειμένου να εμπραγματωθείη διάκριση των εξουσιών, ένας εκ των βασικών πυλώνων του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, να θωρακιστεί η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και να αποτραπεί η ανάπτυξη σκέψεων που αδικούν και την Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.

Βεβαίως, η περιφρούρηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, που αποτελεί θεσμικό ζητούμενο δεν μπορεί να υποστασιοποιηθεί εάν και οι δικαστικοί λειτουργοί δεν αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί διαφυλάσσοντας εμπράκτως ιδίως την defacto ανεξαρτησία τους. Λυδία λίθος της εξυγίανσης της πολιτικής ζωής του τόπου και της εμβάθυνσης των δημοκρατικών θεσμών είναι ηθεσμική ωριμότητα και υπευθυνότητα που καλείται να επιδείξει το πολιτικό σύστημα στο πλαίσιο της αναθεώρησης των οικείων συνταγματικών ρυθμίσεων.

Για να μπει ένα τέλος στο σφιχτό εναγκαλισμό της δικαιοσύνης από την πολιτική εξουσία,η τελευταία πρέπει να υπερβεί τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να παραβλέψει το κοντόθωρο όφελος. Όταν το πράξει, κερδισμένη δεν θα είναι μόνο η Δικαιοσύνη, αλλά και η «κόλουρη» -στο ζήτημα αυτό- μεταπολιτευτική ελληνική Δημοκρατία. Κέρδος θα προκύψεικαι για τον πολιτικό κόσμο, που μπορεί και πρέπει να αφιερωθεί στο κρίσιμο έργο της αντιμετώπισης των φλεγόντων προβλημάτων μιας χειμαζόμενης κοινωνίας μακριά από αντιπαλότητες και διαξιφισμούς για τη δικαιοσύνη, που πρέπει να δρα απερίσπαστη, ως φρουρός του κράτους δικαίου.

Δημήτρης Βερβεσός

Πρόεδρος Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και του ΔΣΑ

Μπορείτε να δείτε το άρθρο και ΕΔΩ

20 γεωλογικά θαύματα του κόσμου

O χρόνος φέρνει μαζί του ιστορίες και οι ιστορίες που μας αφηγείται η Γη μας φαίνονται στους σχηματισμούς των βράχων της. Δείτε 20 από τα εκπληκτικότερα γεωλογικά θαύματα του κόσμου.

Διαβάστε εδώ

Πως πήραν το όνομά τους τα ελληνικά νησιά; - Πόσο επηρέασε η αρχαία ιστορία;

Τι σημαίνει «Σκύρος»; Ποια ήταν η Κέρκυρα; Και γιατί το όνομα της Αλοννήσου είναι λάθος; «Ταξιδεύουμε» στις ενδιαφέρουσες ονομασίες των Ελληνικών νησιών και αναζητάμε τις ρίζες και τις ετυμολογίες τους.

Ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού; Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά. Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα.Όπως τα παρακάτω:Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι’αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία.

Πηγή

Τι έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες όταν πέθαινε κάποιος;

Η ταφή των νεκρών στην Αρχαία Ελλάδα ήταν θρησκευτικό καθήκον των οικείων τους και προβλεπόταν από το νόμο. Η αμέλεια από τους οικείους, θεωρείτο βαρύ έγκλημα στον ηθικό χαρακτήρα του νεκρού. Δείτε και τον θάνατο στην Αρχαία Ελλάδα – Πού πήγαιναν οι καλοί και πού οι κακοί!

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Στο προσκήνιο το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων – Γερμανικά ΜΜΕ: «H Ελλάδα έχει περιθώρια διεκδίκησης, δεν παραιτήθηκε ποτέ»

Στο προσκήνιο επανέρχεται, όπως όλα δείχνουν, το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων μετά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Βερολίνο.

Ο γερμανικός Τύπος επισημαίνει πως το ενδεχόμενο διεκδίκησης των αποζημιώσεων από την Αθήνα είναι ανοικτό, ενώ τονίζει πως η αναφορά του Έλληνα πρωθυπουργού στο εν λόγω ζήτημα μπορεί να αποτελεί προοίμιο νέων εξελίξεων.

Για την Ελλάδα υπάρχουν περιθώρια διεκδίκησης επανορθώσεων από τη Γερμανία, επισημαίνει η Süddeutsche Zeitung αναφερόμενη στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, που επανήλθε στο προσκήνιο μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βερολίνο.

«Σε αντίθεση με την Πολωνία η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ από τη διεκδίκηση πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία», γράφει η Süddeutsche Zeitung σε άρθρο της που επιγράφει «Χαιρετίσματα από τη Χάγη»:

H Ελλάδα, της οποίας ο νέος πρωθυπουργός αναφέρθηκε κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο στο ακόμα ανοιχτό ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, ουδέποτε δήλωσε μεταπολεμικά ότι με την κατά καιρούς καταβολή αποζημιώσεων από τη Γερμανία έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο των διεκδικήσεων πολεμικών επανορθώσεων. Κι όμως το Βερολίνο θεωρεί, σιωπηρά, δεδομένη μια παραίτηση από περαιτέρω διεκδικήσεις.

Επικαλείται μάλιστα τη συμφωνία 2+4 του 1990, με την οποία οι Σύμμαχοι κλείνουν το κεφάλαιο των δικών τους διεκδικήσεων πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία, ισχυριζόμενο ότι Ελλάδα, Ιταλία και Πολωνία δεν διατύπωσαν τότε κάποια ένσταση.

Για περισσότερα από 20 χρόνια οι εν λόγω χώρες σίγησαν, επιχειρηματολογεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Διαφορετική άποψη έχει, ωστόσο, η επιστημονική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής και αμφισβητεί σε πρόσφατο πόρισμά της ότι η γερμανική στάση συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο. Στο πόρισμα τονίζεται μάλιστα ότι για την Ελλάδα υπάρχουν περιθώρια διεκδίκησης αποζημιώσεων. Όχι όμως και για την Πολωνία.

Η Süddeutsche Zeitung καταλήγει σημειώνοντας, σύμφωνα με τη DW, ότι στην τελευταία απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τις γερμανικές αποζημιώσεις το 2012 οι δικαστές απέρριψαν μεν την προσφυγή από την Ιταλία.

Σημείωναν ωστόσο, χωρίς να έχουν καμία νομική υποχρέωση να το κάνουν, ότι όπως η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δημιουργήσει το 2000 για επιζώντες θύματα καταναγκαστικής εργασίας ένα ταμείο καταβολής αποζημιώσεων έτσι και τώρα, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πολλές δεκαετίες, ίσως να είχε νόημα να δημιουργηθεί ένα παρόμοιο ταμείο για άλλες ομάδες θυμάτων που ενδεχομένως να παραμελήθηκαν στο παρελθόν. Ακόμα κι αν από νομικής άποψης το Βερολίνο δεν υποχρεούται να το πράξει, σημειώνει το δικαστήριο».

Το Αμερικανο-Σκοπιανό Σχέδιο 2008-2025 για τη Μακεδονία

γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Η παρούσα μονογραφία αποτελεί προσαρμοσμένο απόσπασμα (σσ. 35-47)

από τό βιβλίο με τίτλο

«MACEDONIA MADE IN USA:

Από το ΟΧΙ των Ελλήνων τό 2008, στο YES των προθύμων το 2018»,

δωρεάν προσβάσιμο (freely readable/downloadable) εδώ.

Η «Συμφωνία τών Πρεσπών» δεν απετέλεσε «κεραυνό εν αιθρία» στην Ελλάδα. Τό σύνολο τών δημοσιογράφων (όλων τών συστημικών ΜΜΕ), τού πολιτικού προσωπικού (όλων τών κομμάτων) τής χώρας, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες με «στοιχειώδη» μνήμη, εγνώριζαν εδώ και δέκα (10) χρόνια τούς τρείς (3) βασικούς άξονες τού Αμερικανο-Σκοπιανού Σχεδίου για τήν ονοματοδοσία αυτής τής νεοσύστατατης χώρας, ήτοι: (1) όνομα «Republic of Northern Macedonia» ή «Republic of North Macedonia», (2) γλώσσα «Macedonian language» και (3) εθνικότητα «Macedonian nationality».

  Το Αμερικανο-Σκοπιανό Σχέδιο για την ονοματοδοσία τής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας (fYROM), πρωτοδιατυπώθηκε εγγράφως και εξ απορρήτων (διαβαθμισθέν ως «confidential») από τήν Αμερικανική Πρεσβεία στα Σκόπια στις 29 Ιουλίου 2008. Μετά όμως από μόλις τρεις (3) μήνες, το Αμερικανο-Σκοπιανό Σχέδιο έπαυσε να είναι... απόρρητο, αφού διέρρευσε από άγνωστη πηγή και πρωτοδημοσιεύθηκε με πηχυαίους τίτλους στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» στις 19 Οκτωβρίου 2008 (Έκθ. 1), και μάλιστα αναδημοσιεύθηκε ως πολύκροτη είδηση σχεδόν σε όλα τα ελληνικά έντυπα ΜΜΕ, και όχι μόνον.

Α΄ Φάση τού Αμερικανο-Σκοπιανού Σχεδίου (2008-2019)

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

«Θανάσιμη» προειδοποίηση Μόσχας σε Ράμα: «Ξέχνα την “Μ. Αλβανία”» – «Να περιμένεις αντίποινα»

Με τρομερές αιφνιδιαστικές εξελίξεις, απειλεί το ρωσικό ΥΠΕΞ τον φιλότουρκο Αλβανό πρωθυπουργό Ε.Ράμα, για τα ύποπτα σχέδιά του (σε συνεννόηση με Αλβανούς ηγέτες σε Κόσοβο, Σκόπια και αλλού) για σταδιακή ενσωμάτωση περιφερειών με αλβανικό πληθυσμό στα Βαλκάνια.

Όπως ανέφερε πρώτο χθες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, ο πρόεδρος του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι ανέφερε κατά την συνάντηση του με τον Αλβανό πρωθυπουργό: «Συζήτησα  με τον πρωθυπουργό της Αλβανίας κ. Ράμα τη δυνατότητα πλήρους κατάργησης των συνόρων του Κοσσυφοπεδίου-Αλβανίας, μέσω ενός ευρωπαϊκού μοντέλου, υπό την αιγίδα των ευρωατλαντικών αξιών. Κανείς δεν πρέπει να φοβάται την επικοινωνία και την εθνική ενσωμάτωση ενός χώρου όπου οι Αλβανοί θα ζουν χωρίς σύνορα, δηλαδή ελεύθεροι », κατέληξε ο ίδιος.

Διαβάστε εδώ